23 Φεβρουαρίου 2013

ΘΕΛΩ ΦΟΥΓΑΡΑ ΘΕΛΩ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΤΑ ΘΕΛΩ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ.....










Θέλω, φουγάρα, γύρω μου. Παντού ντουμάνια. Να σκίζουν τους αιθέρες.

Θέλω, μηχανές, παλίνδρομες, ατμοκίνητες, τουρμπίνες να στροβιλίζονται.

Θέλω, την κίνηση της βιομηχανίας, να καταστρέφει την ακινησία των μικρο ιδιοκτητών.

Θέλω, να σταματήσει το ανατολίτικο ραχάτι, η τεμπελιά και η ραστώνη.

Θέλω, να βάλω του οικολόγους, σε φάμπρικα με αμμωνίες, τοξικά απόβλητα, με οξυγονοκολήσεις. Να τους βαπτίσω στο τάγμα των εξαρτημένων εργατών βαριάς βιομηχανίας.

Θέλω, να πάψω να ακούω το πλατς πλατς μιας φύσης νεκρικής. ΜΙας φύσης που στοίχιωσε στου έθνους την ψυχή.

Θέλω, τα προιόντα να ίπτανται παντού. Φάμπρικες δίπλα από το χωράφι. Λάδι, ελιά, κρασί, δίπλα στο εργοστάσιο επίπλων, ρητίνης...

Θέλω να τα έχουμε ΌΛΑ ΕΜΕΙΣ.

Έχω, τέλος ένα όνειρο... Να είμαστε περήφανοι γιατί παράγουμε... Και όχι γεροφύλακες, καμπουριασμένοι κακομοίρηδες τεμπελχανάδες, ενός απόλυτου ΤΙΠΟΤΑ... Μικροί ιδιοκτήτες, μιας γης που κάθε πεπτωκώς, τυχάρπαστος τουρίστας, θέλει να μας βιάσει....

19 Φεβρουαρίου 2013

Η ΝΕΟΤΗΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ





Σκυμμένο σε νιώθω. Και τα δάκρυά μου, ανοίγουν το πέλαγος του διαρκή σου μέλλοντος.

Αυτό που είσαι σήμερα , ένας δειλός άνθρωπος, θα είμαι αύριο, εγώ.!!

Ωστόσο, το αίμα, θα κινήσει την ρόδα της ύπαρξής μας.

Το συλλογικό θα αναδείξει το ατομικό, το χαμόγελο θα ανταριαστεί, σαν καταργηθεί η φωνή τους.

Σήμερα, ήλθαν να δώσουν παρών, έμποροι και αγοραστές.

Εμπορικοί αντιπρόσωποι, για το αίμα, που ρέει στα πλατύσκαλο.

Κοιτάς τις πληγές σου, να χάσκουν και οι γάζες να μην αρκούν.

Μην σκιάζεσαι, όμορφε νέε.! Η επιδερμίδα σου, θα σκίσει το χάος που θολώνει το σήμερα!

Εμπρός νέε. Πάρε την γερασμένη μας καρδιά και μετουσίωσε την, σε όπλο ελπίδας και αγάπης.

Χάραξε το μέλλον μέσα από τις αντιφάσεις του σήμερα.

Νέε ερωτεύσου το μέλλον. Μην το σκιάζεσαι.!!



Πως μου ήλθε μετά από χρόνια να γράψω..!!!!


05 Φεβρουαρίου 2013

ΌΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 7-2-2013 ΣΤΟ ΚΛΑΜΠ.... ΓΙΑ ΧΟΡΟ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΛΥΜΠΕΡΗ

Άντε χορέψτε και διασκεδάστε και ταυτόχρονα βοηθείστε τα παιδιά του "καλού" εργοδότη κου Λυμπέρη. Αυτά που έχουν γεμάτες..... τσέπες γιατί ο καλός αφέντης τους άφησε αμανάτους.... Θυμάστε αγοράκια και κοριτσάκια............. Τώρα δεν σας γράφω στα blog γιατί με τρώνε οι σκέψεις..
Και ως γνωστό σαν σκέπτομαι κάθομαι σε νηστεία γραφής και περιγραφής...



 

 

28 Ιανουαρίου 2013

O ΤΕΩΣ ΜΕΓΑΛΟΕΚΔΟΤΗΣ ΝΥΝ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΕΚΔΟΤΗΣ ΚΟΣ ΛΥΜΠΕΡΗΣ ΑΦΗΝΕΙ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΚΟΝΤΑ 200 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ






Φίλος εργαζόμενος μου είχε στείλει με email ανακοίνωση των εργαζομένων στις εκδόσεις Λυμπέρη. Για άγωστο λόγο πήγε στα spam !!!!

Σπεύδω με καθυστέρηση να επανορθώσω.... Συγνώμη στους φίλους εκεί πάνω που δεν το δημοσίευσα την κατάλληλη στιγμή.... Κάλλιο αργά παρά ποτέ...

Εύχομαι ο αγώνας να στεφθεί με επιτυχία όχι για άλλο λόγο αλλά γιατί σήμερα εσείς αύριο εμείς....













ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Εμείς οι εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη καταγγέλλουμε ότι ο εργοδότης μας, Αντώνης Λυμπέρης, αφού μας υποχρέωσε σε τρεις περικοπές μισθών και εκ περιτροπής εργασία τα τελευταία δύο χρόνια, αφού μας πλήρωνε από τον Απρίλιο του 2012 με έναντι (κατά μέσο όρο 400 ευρώ το μήνα), αφού εγκατέλειψε την εταιρεία με αιφνιδιαστική παύση εργασιών στις αρχές Νοεμβρίου –έχοντας προηγουμένως «περάσει» τα περιοδικά που τον ενδιέφεραν σε άλλα επιχειρηματικά σχήματα τα οποία δολίως προετοίμαζε από καιρό–, αφού μας άφησε, με δυο λόγια, στο δρόμο, δεν έχει καταβάλει μέχρι σήμερα ούτε ένα ευρώ από τους πέντε μήνες που μας οφείλει (και ασφαλώς ούτε τις αποζημιώσεις όσων απολύθηκαν), ενώ εσχάτως δεν μας κατέβαλε ούτε το δώρο Χριστουγέννων.
Και να φανταστεί κανείς ότι στην «αποχαιρετιστήρια» επιστολή του έγραφε: «Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι άμεση προτεραιότητά μου είναι να εξασφαλιστείτε εσείς για τις οικονομικές εκκρεμότητές μας απέναντί σας». 50 ημέρες μετά, δεν έχουμε πάρει ούτε ένα ευρώ!
Απέναντι σε αυτή την προκλητική και ανάλγητη στάση του εργοδότη μας, εμείς οι εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη συνεχίζουμε τον αγώνα για τη δικαίωσή μας με όλα τα δικαστικά και συνδικαλιστικά μέσα. Ζητάμε τη στήριξη όλων των εργαζόμενων στον Τύπο και τα ΜΜΕ, και όχι μόνο, ζητάμε από κάθε εμπλεκόμενο φορέα να πιέσει με όποιον τρόπο μπορεί τον εργοδότη μας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του (πλην ημών, οφείλει και 2.900.000 ευρώ στα ασφαλιστικά μας ταμεία) και δηλώνουμε ότι θα υπερασπιστούμε ανυποχώρητα την εργασιακή μας αξιοπρέπεια και τα αυτονόητα δικαιώματά μας.

Οι εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη
 






26 Ιανουαρίου 2013

Ο ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΛΕΣΧΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ ΠΑΡΑΠΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Προχθές, έλαβα από ένα σπουδαίο φίλο, άνθρωπο που μας δένει κοινή επαγγελματική σταδιοδρομία θα έλεγα Δάσκαλο, ένα e-mail με θέματα γνωστά.
Η λέσχη των πλουσίων που καθορίζει την ανθρωπότητα, οι τεκτονικές στοές που Εβραιοκρατούνται, οι Σιωνιστές που παίζουν ζάρια πάνω στην ανθρωπότητα οι μάρτυρες του Ιεχωβά κλπ κλπ κλπ.
Η απέχθεια μου απέναντι σε αυτές τις αναλύσεις είναι δεδομένη. Αδυνατώ να κατανοήσω την μέθοδο ανάλυσής τους. Ωστόσο κοινός παρονομαστής είναι ότι οι διάφοροι Ισχυροί, διαθέτουν ισχυρή αλληλεγγύη μεταξύ τους.
Ας δούμε όμως αυτήν την ανάλυση για ένα μικρό δευτερόλεπτο. Η δήθεν αλληλεγγύη τους σταματά να είναι υπαρκτή στα μάτια μου γιατί η παράθεση των διασπάσεων των διάφορων Τεκτόνων, Λεσχών κλπ θα αρκούσε για να καταστήσει κάθε έννοια Αλληλεγγύης ψεύτικη και απατηλή.
Το σπουδαίο όμως είναι άλλο. Οι καταγγέλλοντες της Λέσχες, στοές κλπ τους εγκαλούν ότι είναι Αλληλέγγυοι....!!!!!!!!!!!
"Ήμαρτον" που θα έλεγε ο Κος Γεωργίου. Τόσο μεγάλη κατηγορία είναι η Αλληλεγγύη ; Αποτελεί τόσο μεγάλο έγκλημα ; Είναι τόσο μεγάλη αμαρτία ;
Ας υποθέσουμε ότι οι αδελφικές σχέσεις των διάφορων αυτών καταστάσεων είναι τόσο ισχυρές που τους βοηθούν να "κυβερνούν" να περνούν "μπέικα" τότε γιατί δεν αποτελούν τρόπο ζωής και παράδειγμα προς μίμηση ;
Εάν κατάφεραν αυτά τα "γουρούνια" οι ¨κινούντες την γη" δια μέσω της Αλληλεγγύης να διοικούν με τρόπο αριστοτεχνικό, γιατί όλοι εμείς οι υπόλοιποι να μην δοκιμάσουμε την χαρά της Αλληλεγγύης ; Θα μου πεις εμείς δεν έχουμε τα φράγκα. Συμφωνώ αλλά από το τίποτα καλύτερη η Παναγιώτα.
Το οξύμωρο της κριτικής που κάνουν οι ενάντιοι στους Αλληλέγγυους είναι φανερό. Είναι προφανές ότι κάθε ένας τους κάθετε ΜΟΝΑΧΙΚΌΣ παρακολουθώντας τους λίγους "Εκλεκτούς" και δημιουργεί ΤΈΡΑΤΑ αναλύσεις και δήθεν σενάρια ΑΠΟΛΟΓΟΎΜΕΝΟΣ στον εαυτό του και εκθέτοντας σε μας τους ΑΝΊΔΕΟΥΣ !!! τους ΑΠΟΝΉΡΕΥΤΟΥΣ την μαγική συνταγή που ανακάλυψε...
Και πάρε τα μυστικά σύμβολα, τα μυστικά κείμενα, τα τα τα....


Πίσω από τις εξυπνακίστικες αυτές αναλύσεις των ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΩΝ δήθεν κειμένων που δήθεν ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΟΥΝ και ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ τις δήθεν συνωμοσίες στέκεται ο φοβητσιάρης χαιρέκακος μικροαστούλης. Ο μονήρης αυτός φοβισμένος ανθρωπάκος. Αυτός που μοναχούλης στο ανήλιο μπουντρούμι του κλαίει ολημερίς γιατί δεν "έτυχε να τον παίξουν τα άλλα παιζάκια" που ολημερίς συνωμοτούν και καταστρώνουν τα μεγάλα σχέδια που ΜΟΝΟΣ ΑΥΤΟΣ με το υπέροχο, θεϊκό ρηξικέλευθο νου του ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ.

ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΝ. ΤΙΜΗΣΤΕ ΤΟΝ. Εμείς τα υπόλοιπα κουτά, αμόρφωτα ανθρωπάκια πρέπει να τον ακούσουμε. Να τον προσκυνήσουμε γιατί μας αποκάλυψε τα κεκριμένα μυστικά σχέδια των ΚΑΚΩΝ. Μόνος αυτός ο ΚΑΛΟΣ, ο κολοσσός της ηθικής, ο Ιππότης του καλού. Ο ξεσκεπαστής, το τέρας της αγάπης και της λατρείας. Λατρέψετε τον, ανθρωπάρια...

Είναι φανερό ότι όλα αυτά είναι γραφικά και υπέροχα για ένα ωραίο Σαββατιάτικο βραδινό με κρασάκι και πλακίτσα. Όμως είναι βαθύτατα πικρά για την καθημερινότητά μας. Ο Ναρκισιστικός εγωπαθής Φασίστας από εκεί ξεκινά και απλώνει σαν πανούκλα τα πλοκάμια του. Στήνει δήθεν ένα αόρατο ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ εχθρό ο οποίος διαμένει στο υπερπέραν και σαρώνει τους πάντες δεξιά και αριστερά του ο ¨ανυπότακτος" μικρός φασίστας.

Ταυτόχρονα διαλύει την έννοια της αλληλεγγύης. Δουλεύει με ρυθμούς μυρμηγκιών με στόχο να διαλύσει κάθε προσπάθεια αλληλοβοήθειας. Και κοιτώντας την κοινωνία των πτωχών μπορούμε να αναφωνήσουμε. ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΤΕ ΠΕΡΙΦΗΜΑ. Ο καθένας άνεργος, κτυπημένος από την κρίση κοιτάει την πάρτη του. Μόνος φοβισμένος δέχεται τον καταιγισμό των μικρών ΔΗΘΕΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ. Εμπρός από το PC του νομίζει ότι βρήκε τον τρόπο να ξεκλειδώσει την προσωπική του δυστυχία. Ο δε απομείνας εργαζόμενος νομίζει ότι θα σώσει την εργασία του από τους υπόλοιπους υψώνοντας την ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ του και τις δεξιότητές του και αρνούμενος το κόκκινο πανί της αλληλεγγύης από πάνω του που θα τον μολύνει... Όπως κάνουν οι κακοί Μασόνοι, Εβραίοι, Ιεχωβάδες Ροδόσταυροι κλπ κλπ κλπ.

Κοιτώντας μερικά site, blog του αντιμνημονιακού τόξου παρατηρώ με τρομερή θλίψη ένα πάρε δώθε αναλύσεων που επιβεβαιώνουν τα προλεγόμενα. Η σύγχυση, οι δήθεν αποκαλύψεις, οι κρυμμένοι συμβολισμοί που αποκαλύπτονται, οι δήθεν ψευτορητορίες του στυλ "γιατί δεν επαναστατείς ενάντια στους συνωμότες" είναι καθημερινές.
Ένα καθημερινό δηλητήριο ενός ανερμάτιστου λόγου και μιας ανάλυσης ΔΗΘΕΝ σοβαροφανούς μας κατακλύζει. Εμπρός μας παρελαύνουν ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΣΥΝΟΜΩΤΕΣ, σχέδια αποπλανήσεως, διαστρέβλωσης, δήθεν φίλοι που είναι ζώα της Αποκαλύψεως κεκριμένα. Ένας ζόφος εχθρών μας κατακλύζει. Και εμείς τι αρκεί να κάνουμε ; Αρκεί να ξεδιαλύνουμε το τοπίο ακολουθώντας ένα ΦΩΤΙΣΜΕΝΟ γκουρού που θα μας αποκαλύψει την ΑΛΗΘΕΙΑ. Μόνοι μας με όπλο την ΑΛΗΘΕΙΑ θα σκοτώσουμε το τέρας του ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ, το τέρας με τα οκτώ κεφάλια και τα πέντε στομάχια... Μα υπάρχει πιο ευγενικό, πιο πανέμορφο ιδανικό ; Πείτε μου υπάρχει ;
Αρκεί να πηγαίνω στην εργασία, να είμαι καλός ΆΝΘΡΩΠΟΣ, να μην απεργώ, να κοιτάω την οικογένειά μου, τα παιδιά μου, τον σκύλο μου. Να δίνω βέβαια που και που στους κοινούς θνητούς πτυχές της ΑΠΟΛΥΤΗΣ γνώσης που ΕΓΩ κατέχω και κανείς άλλος.
Εάν όμως κλέβομαι από τους οχτρούς την αλληλεγγύη δεν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα ; Δεν θα φωτίζονταν οι ζωές μας ; Αν σαν αδέλφια οι καταπιεσμένοι της χώρας αυτής απαιτούσαν το δίκαιό τους ; Εάν κανένας αισθάνονταν σαν σύνολο και όχι ΜΟΝΑΔΑ δεν θα πετυχαίναμε καλύτερες ημέρες ;





22 Ιανουαρίου 2013

ΝΙΚΗΣΤΕ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΣΑΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

Νικήστε παλληκάρια

μαζί με τον υπέροχο αγωνιστή τον πρόεδρό σας.

ψυχή ευγενική ηρωική και αδούλωτη ΩΣ ΤΩΡΑ

να τον εμπιστευτείτε ΌΧΙ ΑΚΡΙΤΑ και η εμπιστοσύνη να είναι πάντα μόνο ΑΝ ΟΔΗΓΕΙ τους αγώνες σας.

εμένα μου αρέσει πάρα πολύ

μυρίζει ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ φαίνετε να έχει αγαθή ψυχή








ΠΡΟΕΔΡΕ ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟ ΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑΔΕΣ ΕΝΝΟΟΥΝ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΙΑ ΜΑΣ

ΜΗΝ ΚΟΛΟΝΕΤΕ

ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΩΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

20 Ιανουαρίου 2013

ΟΙ ΡΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΑΝΑΓΚΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ





Οι ρομά, οι Έλληνες δηλαδή που έχουν καταγραφεί στην συνείδηση του Ελληνικού λαού σαν τσιγγάνοι ή γύφτοι υπόκεινται σε μια τρομερή πίεση από τις ακροδεξιές οργανώσεις κυρίως του κόμματος της Χρυσής Αυγής.
Δεν υποστηρίζω ότι το κόμμα αυτό τους κυνηγά αλλά σαφώς ο λόγος τους είναι αντιτσιγγάνικος.

Είτε θέλουν είτε δεν θέλουν διάφοροι συνέλληνες βρίσκουν αφορμή λοιπόν και επιτίθενται εναντίον τους. Ταυτόχρονα η αστυνομία συμπεριφέρεται σαν να εισβάλλει σε εχθρικό κράτος όταν εισέρχεται στους καταυλισμούς τους. Δικαιολογούν την επιθετικότητα τους σαν ένα κέντρο "ανομίας" και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών.

ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΣΙΓΓΑΝΩΝ

Όταν έγινε η επανάσταση του 1821 και στους απανωτούς πολέμους ενσωμάτωσης εδαφών ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΘΕΣΕ θέμα εκδίωξης των Ρομά. Ορισμένες θέσεις ακροδεξιών φυσικά έθεταν ζητήματα εκδίωξης των Ρομά. Π.χ. η ΕΕΕ προπολεμικά έθεσε αυτή την ρατσιστική θέση. Κανείς άλλος και ποτέ. Οι τσιγγάνοι είναι αυθεντικοί Έλληνες και υπηρετούν την χώρα σαν φαντάροι. Φυσικά η πραγματικότητα είναι δύσκολη σε περιόδους κρίσης.
Ας δούμε την πραγματικότητα χωρίς φανατισμό. Η εισβολή ξένων Ρομά στην χώρα είναι πραγματικότητα. Καθυστερημένες μάζες έχουν εισβάλλει δηλαδή από την Αλβανία, την Μακεδονία των Σκοπίων, Ρουμάνοι, Βούλγαροι κλπ. Αποτελούν ιδιαίτερα επεκτατικές ομάδες που γρήγορα φέρνουν προκαπιταλιστικές σχέσεις στην "αγορά". Π.χ. έχουν κυριαρχήσει στους δρόμους φέρνοντας μορφές επαιτείας ιδιαίτερα καθυστερημένων. Χρόνια είχαμε να δούμε τόσο δραματικές μορφές επαιτείας.
Το μπάχαλο των ανοικτών συνόρων έφερε την απόλυτη καθυστέρηση και την βαρβαρότητα. Ταυτόχρονα έδιωξαν χιλιάδες εποχικά απασχολούμενους Ρομά από την αγροτική παραγωγή, ενώ η ανακύκλωση έχει περάσει σε εθνότητες όπως είναι οι Πακιστανοί, Μπαγκαντεζιανοί κλπ.
Το άναρχο Ελληνικό κράτος που ο ορθολογισμός του εξαντλείται μόνο στο επίπεδο της διασφάλισης των κερδών των 300 φαμελιών αφήνει τους Έλληνες Ρομά πραγματικά στην τύχη τους. Μόνος τρόπος επιβίωσης παραμένει το μικρεμπόριο αγροτικών προϊόντων η πούληση χαλιών στις λαϊκές, τα καταστήματα "μαϊμού" ενδυμάτων και cd μουσικής και τέλος το εμπόριο ναρκωτικών ουσιών. Ταυτόχρονα δεν υπήρξε καμιά πολιτική ενσωμάτωσης και όποια δουλειά έγινε κόπηκε.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΦΗΝΕΙ ΕΡΜΑΙΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑ.

Αυτό όμως όσο και αν είναι μια πολιτική "ελευθερίας" δήθεν, σε εποχές χρήματος αποτελεί νάρκη για την ύπαρξη της χώρας σε εποχές κρίσης. Π.χ. αν η απόλυτη ασυδοσία της Σαρία στην Θράκη και η ανυπαρξία κράτους εκεί πάνω καλύπτονταν από τα χρήματα ήταν όλα καλά. Τώρα να δω πως θα μαζέψουν τα ασυμμάζευτα οι φωστήρες... Να δω πως θα καλύψουν τα αυτονομιστικά αισθήματα και την πραγματική αλήθεια που είναι μία. Με 200 ΕΥΡΩ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΡΚΟΣ ; Αυτές είναι οι προδοσίες των φωστήρων.

Σε αντίθεση με την φιλελεύθερη αριστερά που καταγράφετε σαν Αυστρογερμανική παραμένω σταθερά αντιφιλελεύθερος. Πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε προσπάθεια ενσωμάτωσης είναι απαραίτητη. Π.χ. δεν πιστεύω και συχαίνομαι την ύπαρξη της Σαρίας. Είμαι υπέρ του κοσμικού κράτους.

Πχ. πιστεύω ακράδαντα ότι η ύπαρξη των Ελλήνων τσιγγάνων πρέπει να ευθυγραμμίζετε κάθε ημέρα περισσότερο με τον μέσο όρο των υπολοίπων Ελλήνων. Όχι να αφήνουμε την ιδεολογική τους συγκρότηση στους Παπάδες που βρίσκουν και διατηρούν τους Ρομά σε απίστευτο πρωτογονισμό. Ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του θα έπρεπε πχ να αγωνίζεται να μορφωθούν τα παιδιά και όχι να παντρεύονται από τα 12... Και οι παπάδες δεν έχουν αυτά τα εχέγγυα για μια τέτοια πολιτική. Τουναντίον αντλούν ακροατήριο και κρατούν σε πνευματική καθυστέρηση τους Έλληνες αυτούς.

Εν συνόλω πιστεύω ακράδαντα ότι το Ελληνικό κράτος είναι και ήταν ένα απόλυτα φιλελεύθερο κράτος που στηρίζονταν πάντα σε μια ψευτοελευθερία η οποία διατήρησε την καθυστέρηση και τον παραλογισμό.

Οι Έλληνες τσιγγάνοι από την εποχή της επανάστασης του 1821 υπηρέτησαν πιστά την Ελλάδα, χωρίς να λάβουν καμιά βοήθεια και αν ήταν αυτή κάποτε παρούσα εν σπέρματι αυτή έπαψε να υπάρχει.

Οι Έλληνες τσιγγάνοι δεν έπαιξαν ποτέ απεργοσπαστικό ρόλο και δεν έσπασαν ποτέ τα μεροκάματα στην αγροτική παραγωγή. Πάντα υπήρξαν κόσμιοι σαν εργάτες στην συγκομιδή αγροτικών προϊόντων και έπαιρναν το ίδιο μεροκάματο. Απόδειξη είναι ότι οι αγρότες όταν βρήκαν φτηνούς καθυστερημένους εργάτες πέταξαν τους Έλληνες είτε ήταν Έλληνες μικρών πόλεων είτε Ρομά. Επίσης δεν επέβαλαν ΠΟΤΕ κυριαρχία και εγωιστική συμπεριφορά. Πάντα ανέχονταν άλλους συνανθρώπους και επικοινωνούσαν και ενσωματώνονταν γρήγορα στην εργασία χωρίς να διώχνουν άλλους Έλληνες. Άντε να δουλέψει με Αλβανούς πολλούς ή Ρουμάνους όταν είναι πολλοί.... Σε έφαγαν πάνω στην δουλειά δεν θα σου δείξουν ποτέ....


Οι Έλληνες τσιγγάνοι πρέπει να αγωνιστούν μαζί με τους Έλληνες όπως έκαναν πάντα στο μεροκάματο και όχι να προσπαθούν να γίνουν κυρίαρχοι της μαφίας όπως δυστυχώς γίνετε εδώ και μια δεκαετία. Είναι βέβαιο ότι θα γίνουν αρχηγοί της μαφίας αλλά θα κόψουν τις γέφυρες με τους υπόλοιπους Έλληνες.


Το Ελληνικό κράτος πρέπει επειγόντως να αλλάξει χέρια. Οι ξένοι δανειστές δεν θέλουν να υπερασπίσουν την ελληνική επικράτεια. Ήδη η Θράκη βοά, στην Μακεδονία αυξάνουν φαινόμενα περίεργα. Η κόντρα μεταξύ εντοπίων και παλαιών προσφύγων ιδιαίτερα των Ποντίων αυξάνει.

Σήμερα παρά ποτέ οι καταπιεσμένοι απαιτείτε να επιβάλλουν μια εθνική πολιτική γιατί οι πλούσιοι δεν ενδιαφέρονται και οι δανειστές αδιαφορούν ιδιαίτερα επιβάλλοντας τα Προτεσταντικά πρότυπά τους.

Με λίγα λόγια η υπεράσπιση των Ρομά στα μάτια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου δεν γίνετε χωρίς όρους. Προϋπόθεση όλων είναι το σπάσιμο των αντιδραστικών μορφών ζωής τους. Κάθε γάμος σε μικρή ηλικία, κάθε συμμετοχή στην αγορά των ναρκωτικών, κάθε συμμετοχή στην μαφία, κάθε κλοπή είναι εχθρική προς την έννοια της πολιτισμένης κοινωνίας... Η υπεράσπιση και η επαναστατικοίηση πάνε μαζί. Ο αγώνας δεν είναι εδώ Χριστιανικός και πανανθρώπινος. Είναι αγώνας ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση και την πρόοδο....

Η αντίθεση της άκρας δεξιάς με τους τσιγγάνους δεν είναι πραγματική. Περισσότερο είναι ένας αγώνας καλυμμένος για την επικράτηση μαφιόζικων λογικών. Οι άνθρωποι που θέλουν ένα νέο κόσμο δεν είναι ψευτοχριστιανοί και φιλάνθρωποι δήθεν. Δεν αφήνουν ανυπεράσπιστους τους ανθρώπους στην δύσκολη. Αλλά με την ηθική τους και την απόλυτα τεκμηριομένη σκέψη τους αλλάζουν ανθρώπους, ήθη και έθιμα.

Εξάλλου ο καπιταλισμός στο διάβα της ιστορίας του άλλαξε και επαναστατικοποίησε τις μάζες. Κάθε ένας που αρνείτε στον εαυτό του το καθήκον αυτό παραμένει ένας ωραίος ρομαντικός και τίποτα άλλο...

Η κόλαση και η ζωή δεν είναι πουθενά αλλού αλλά εδώ κάτω.....


11 Ιανουαρίου 2013

ΜΑΝΙΣΦΕΣΤΟ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΧΥΜΑ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ.....




Εμείς που υπογράφουμε το εν λόγω κείμενον καταναλωτές, παραγωγοί, ενδιάμεσοι, ανώτεροι, κατώτεροι και πλάγιοι μπακ συνεννοηθήκαμε με μοναδικό σκοπό να αλλάξουμε τον κόσμο της διατροφής...

Βαρεθήκαμε το ματσάκι μαϊντανό που κοστίζει κανονικά λίγα σέντσια να μας το χώνουν σε λάστιχα, νάυλον, σε κενά αέρος με έγχρωμες παπαρδέλας και φούμαρα καπνιστά και να το πληρώνουμε ένα κάρο λεφτά...


Αηδιάσαμε να τυλίγουν ένα λουκάνικο σε σελοφάν, να χώνουν δήθεν διανοούμενες ετικέτες να ξοδεύουν ένα μάτσο μπικικίνια και να μας το πασάρουν με εξωτικές ξεφωνημένες εκφράσεις του στυλ.... " Το λουκάνικο της φάρμας του κυρ Μήτσου" ή "συσκευασμένο στο λιβάδι της άνοιξης".... ή "Με την συνταγή της γιαγιάς Καλλιόπης που βρέθηκε κρυμμένη στον τεκέ του Δρογουτίου"....


Βαρεθήκαμε τα μας πουλάνε φούμαρα όταν ξέρουμε ότι ο Μήτσος είναι Μήτσος και τα κάνει όπως λάχει κει που κατουρούν οι Βλάχοι.... Ξέρουμε καλά ότι μας θεωρούνε σκατίβλαχους και ιθαγενείς και μάλιστα το φοβερό ότι ενώ στην αρχή νόμιζαν ότι μας δουλεύουν.... τώρα ψάχνουν και την συνταγή της γιαγιάς Καλλιόπης.... που ούτε ήξερε το Δρουγούτι ενώ δε είναι γνωστό ότι είχε επτά δουλάρες και ούτε μαχαίρι ήξερε να πιάνει μιας και είχε το κάτι τις μιας και μας ήλθε από την Ρούσα κυνηγημένη από τους Μπολσεβίκους η ακαμάτα....


Εχέστημεν, και θέμε να παύσωμεν να πλερώνουμε τζάμπα από τον μπεζαχτά μας και να σκάμε το ωραίο λιλή μας που μας βγαίνει .... ο κώλος μπας και το συγκρατήσουμε μιας και μας φεύγουν από παντού. Θέμε να παύσωμεν να πλερώνουμε φύκια και μεταξωτές κορδέλες...


Θέμε να γίνει η χώρα μια σωστή χώρα που οι οδοντόπαστες θα ζυγίζουν μισό κιλό και θα κρατάν οκτώ μήνες και δεν θα έχει ωραία εμφάνιση και θα κάνει καλό στα ούλα μας και τα δόντια μας.... Και δεν θα πλερώνουμε ένα σκασμό φράγκα....


Θέμε η ζωή μας να γεμίσει από μυρωδιές και αισθήσεις όπως παλαιά.... Ρέγκες χύμα, ελιές χύμα, καφέδες χύμα, ούζο χύμα, κονιάκ χύμα, μπισκότα χύμα, τσίχλες χύμα, τσάι χύμα, πατάτες χύμα και όχι σε δίχτυ, βούτυρα χύμα....


Θέμε μια χώρα χύμα βρε αδελφέ πως το λένε????

Καταλάβαμε αδέλφια ότι μας κοροϊδεύουν με τις συσκευασίες, μπουχτίσαμε με τα φρου φρου και τα αρώματα....


Θέμε να τρώμε χύμα, να ζούμε χύμα στο τραπέζι μας....



ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΧΥΜΑ ΕΝΩΘΕΙΤΕ....


ΚΑΤΩ ΤΟ ΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΚΛΕΠΤΑΠΟΔΟΧΟ ΣΥΣΤΗΜΑ....


ΧΥΜΑ ΕΝΩΜΕΝΟ ΕΞΥΠΝΑΚΗΔΕΣ ΚΟΜΠΙΝΑΔΩΡΟΙ ΜΠΑΤΗΡΗΜΕΝΟΙ......

08 Ιανουαρίου 2013

05 Ιανουαρίου 2013

ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ.... ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ...






Αφορμή για αυτή την ανάρτηση είναι η εφημερίδα ΧΩΝΙ η οποία σήμερα μιλάει για κλείσιμο 2.500 περιπτέρων....

Συναισθηματικά μου είναι αδύνατο να φανταστώ την χώρα μας χωρίς περίπτερα. Θα ήταν μια άλλη χώρα... Τα χαμηλά ποσοστά κέρδους των περιπτερούχων στα τσιγάρα (φοβερός φιλελευθερισμός ε;;;; !!!!!!) οδηγούν τα μικρά περίπτερα σε αφανισμό... Δεν διάβασα την εφημερίδα για να ξέρω αν ετοιμάζουν και νομοθετικές πράξεις αλλά τα χαμηλά ποσοστά κέρδους στα τσιγάρα οδηγούν στον αφανισμό τους...

Ταυτόχρονα οι μεγάλοι της χώρας θέλουν να εξαφανίσουν ένα κομμάτι ανθρώπων που εργάζονται εκεί. Όχι ότι θα ζούσαν μια ζωή εκεί μέσα... Αλλά γιατί είναι μια δυνατότητα έστω μικρή για ένα μεροκάματο ένα μισθό επιβίωσης.... Κάθε δυνατότητα του Ελληνικού λαού πχ σπιτάκι, περιπτεράκι κλπ είναι στόχος των μεγάλων κεφαλαίων που αγωνίζονται να υφαρπάζουν έστω και ένα ευρώ από τους μικρούς ιδιοκτήτες...

Πως όμως υπήρξαν τα περίπτερα σε τούτη την χώρα;


ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ 1912-1923....



Η χώρα είχε εισέλθει σε αδιάκοπους πολέμους μεταξύ των οποίων και του Α' Παγκοσμίου Πολέμου... Τα θύματα, οι ανάπηροι, τα ορφανά και οι χήρες γέμιζαν την Ελλάδα απ' άκρου σε άκρο... Από αυτό το ηρωικό κίνημα γεννήθηκαν ή επεκτάθηκαν δραματικά (δεν το έχω ξεκαθαρίσει) τα περίπτερα....

Το αστικό κράτος απέναντι στα θύματα και τους συγγενείς του το μόνο που βρήκε ήταν να παρουσιάσει την λεγόμενη ΣΤΕΓΗ ΠΑΤΡΙΔΟΣ εις τους Αμπελοκήπους πλησίον της Πλ. Μαβίλης. Ήταν ένα κτήριο όπου διάφοροι ανάπηροι έπαιρναν βασικά "μαθήματα" κόσμιας !!!!!! επαιτείας κυρίως με την εκμάθηση μουσικών οργάνων.... Ηγείτο δε αυτής της κοροϊδίας η Βασίλισσα... !!!!

Λίγο πιο βόρεια στο γήπεδο δηλ. του Παναθηναϊκού, στα Κουντουριότικα ήταν η λεγόμενη κομμούνα των αναπήρων... Καμιά 200αριά ανάπηροι είχαν ιδρύσει μια κομμούνα ένα κοινωκτιμονικό σύστημα επιβίωσης. Με την ομαδική σίτιση με την εκπαίδευσή τους στην γραφή και την ανάγνωση... Όταν ήλθαν οι πρόσφυγες από την Μ. Ασία και θελαν να καταλάβουν το γήπεδο για να στεγαστούν τα μέλη του Παναθηναϊκού το υπερασπίστηκαν με απανωτές βάρδιες... Παρά δίπλα η κομμούνα αναγκάστηκε να δώσει τον χώρο στους πρόσφυγες "αποικίζοντας" την κομμούνα στην Πανόρμου πλησίον της Λ. Ριανκούρ που ήταν ποτάμι κομμάτι του υδραγωγείου του Ρωμαϊκού που έφερνε το νερό στην πόλη... Εκεί μεταστεγάστηκε η κομμούνα... Την ιδεολογική ηγεσία την είχαν οι λεγόμενοι σήμερα Αρχειομαρξιστές. Σιγά σιγά η δράση τους άρχισε να επεκτείνετε παντού.... Από την πάλη αυτή ξεχώρισε ο ατρόμητος ηγέτης Σταύρος Βερούχης.


Ο Σταύρος Βερούχης σχεδόν τυφλός ο ίδιος, στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ένας ρήτορας, ένα αηδόνι που ηλέκτριζε τις αποκαμωμένες μάζες των αναπήρων των ορφανών και των άμοιρων χηρών... Ιδρύετε η "Γενική Συνομοσπονδία Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου Ελλάδας". Εκλέγετε Γ. Γραμματέας της... Απλώνετε σε όλη την χώρα συνεδριάζοντας όπου είναι δυνατόν... Στις εκκλησιές, στα καφενεία ΠΑΝΤΟΥ.... 500.000 άνθρωποι την αγκαλιάζουν.... Μια χώρα γεμάτη πόνο αρρώστια και πίκρα.... 


Οι διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων αναπήρων, ορφανών και ανήμπορων γυναικών συνταράσσουν τις πόλεις....  Τα αιτήματα δια μέσω της εφημερίδας "Φωνή των Θυμάτων" πάνε σε κάθε αναξιοπαθούντα ανάπηρο ορφανό και αναξιοπαθούντα γυναίκα... Η αστική τάξη τον μισούσε τόσο πολύ που το 1933 δοκιμάζουν να τον δολοφονήσουν... Σώνετε με ένα μήνα στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ.... Ήταν τέτοια η δύναμη της "Γενικής Συνομοσπονδίας Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου Ελλάδας" που ονομάζετε το επίσημο σωματείο του Λ. Τρότσκυ στον κόσμο... Τα στρατόπεδα του στρατού σε όλη την διαδρομή των διαδηλώσεων από την ΣΤΕΓΗ ΠΑΤΡΙΔΟΣ δηλ. την σημερινή Πλ. Μαβίλη ως την Ομόνοια αδειάζουν... Έντρομοι οι στρατηγοί τους διώχνουν για να μην βλέπουν τις πατερίτσες τα κομμένα χέρια, πόδια τους τυφλούς τα ορφανά τις χήρες και κάθε απόκληρου από τους πολέμους.... Πρώτα οι χήρες... Μετά τα ορφανά.... Μετά οι "σακάτηδες".... Μια πορεία αγωνιστική και ηρωική αυτού του κινήματος διεξάγετε για μια εικοσαετία... Στα συνέδρια και της συνεδριάσεις ο μόνος που συμμετάσχει από την πρώτη στιγμή ήταν ο Άρης Βελουχιότης τον οποίο παρόλο που ήλεγχαν τη Συνομοσπονδία ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΆ οι αρχειομαρξιστές άφηναν τον Άρη Βελουχιότη να παρευρίσκεται και να ομιλεί σαν ίσο προς ίσο... Δεν είναι τυχαίο ότι λίγο πριν το τέλος ομίλησε με κάποιον αρχειομαρξιστή σε μια συνομιλία που χάθηκε την διάβα της.... Τίποτα δεν είναι τυχαίο....


Τότε η κυβέρνηση για να διαλύσει το κίνημα αυτό σκέφτηκε να μετατρέψει τους ανάπηρους σε μικρο ιδιοκτήτες.... Και είπε να δώσουν περίπτερα σε αυτούς.... Τι να κάνουν... Μια ηλιαχτίδα μικρού αναιμικού φωτός μέσα στην μαύρη ανημποριά... Γέμισε η Ελλάδα από μικρά κουτάκια που η αστυνομία που δεν τολμούσε να φανεί στις διαδηλώσεις τους κυνήγαγε μην τυχόν πάρουν από τους δρόμους ούτε μισό τετραγωνικό παραπάνω... Βροχή οι μηνύσεις και το κυνηγητό....


Έτσι χιλιάδες ζωές βρήκαν ένα μεροκάματο για να ξελαφρώσει τα κτυπημένα από τους άδικους πολέμους κορμιά τους. 

Έτσι η ιστορία μετά το 40 έδωσε σε νέους ανάπηρους νέο τρόπο για να γιατρευτούν τα σακατεμένα σώματα....



Γι αυτό αδυνατώ να φανταστώ την εξαφάνιση των περιπτέρων... Κάτι που θα μου ξεριζώσει την ιστορία από τον εγκέφαλο... Κάτι που θα εξαφανίσει την μνήμη των Ελλήνων από τους πολέμους που υπέστησαν από τους κυβερνώντες....

31 Δεκεμβρίου 2012

TO 2013 ΈΤΟΣ ΚΟΡΥΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ....

Η αλήθεια είναι μια : Το βάθεμα της χρεοκοπίας του Ελληνικού καπιταλισμού στο 2013 θα κορυφωθεί. Αλλά και η άλλη αλήθεια οφείλετε να λέγετε : ο Ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός, προς το παρόν, θέλει να διασώσει την Ελλάδα με νύχια και με δόντια.

Με τούτη την έννοια το κράτος τους έχει εξασφαλίσει την ύπαρξή του ενώ οι μάζες των υπηκόων του θα βιώσουν μια πρωτόγνωρη καθυστέρηση και εκμετάλλευση....

Όλα αυτά φυσικά υπό την προϋπόθεση ότι μια νέα παγκόσμια ύφεση δεν θα λάβη χώρα. Π.χ. η Λατινική Αμερική εισέρχεται σε μια πτώση της ανόδου της. Δεν έχει μπει σε ύφεση αλλά υπόκειται σε μεγάλους κλυδωνισμούς... Στην Ασία ειδικά δε στην Κίνα για να μην εισέλθουν σε περιπέτειες σπαταλούν χρήμα και ανθρώπινο δυναμικό σε άχρηστες και αντιπαραγωγικές σπατάλες ούτως ώστε να μην εισέλθουν σε ύφεση...

Οι ΗΠΑ φαίνεται ότι με το αντιφιλελεύθερο πρόγραμμα του Ομπάμα διέσωσαν τις αυτοκινητοβιομηχανίες τους και βλέπουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον. Ειδικά αφού με την λεγόμενη "Αραβική άνοιξη" έσπειραν την βαρυχειμωνιά στον ανταγωνιστή τους τον Ευρωπαίο...

Στο βυθιζόμενο καράβι που ονομάζετε Ελλάς την κυριαρχία την έχουν οι δανειστές μαζί με ορισμένα στρώματα των πλουσίων οι οποίοι φόρτωσαν για δεκαετίες με χρέη το Ελληνικό κράτος τους δια μέσω των εγγυητικών επιστολών και δια μέσω των δημοσίων έργων, προμηθειών και ειδικά του στρατού....

Οι δανειστές οι οποίοι φυσικά δεν κόπτονται ουδόλως, για την μελλοντική ευημερία των υπαρχόντων πλουσίων που νέμονται την χώρα, αφού ξεζούμισαν τον Έλληνα εργαζόμενο εντός του 2013 ενδιαφέρονται να ξεζουμίσουν την μεσαία τάξη, τους τεμπελχανάδες εισοδηματίες και την ευημερούσα εργατική αριστοκρατία.... Ταυτόχρονα θέλοντας και μη θα κτυπήσουν οικονομικά, θεσμικά και φυσικά κομμάτια των παλαιών αφεντών της χώρας τούτης. Μην παραξενευτείτε ουδόλως σαν βγάλουν στην φόρα εφοπλιστές, εκδότες, κατασκευαστές, ίσως τραπεζίτες και βιομηχάνους. Η τοκοφόρα κίνηση προϋποθέτει ναι μεν την οριακή επιβίωση του κράτους και της οικονομίας αλλά ντε φάκτο απαιτεί την είσπραξη των χρεών από αυτούς που χρόνια λήστευαν τον κρατικό προϋπολογισμό....


Υπό αυτή την οπτική σκοπιά οι κυρίαρχοι Έλληνες υπερασπιστές της τρόικα μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπούν σε εχθρούς της τρόικας....

Η ίδια κίνηση ισχύει και για τους αστούς πολιτικούς. Οι δανειστές γνωρίζουν καλά όλες τους τις κινήσεις όλα αυτά τα χρόνια. Που, πως και με ποιους, ποιες διασκέδαζαν. Σε τι στρώμα κοιμούνται και τι ερωτική συμπεριφορά είχαν. Ποιες ασθένειες πέρασαν και τι σκρίνιο έχουν....Το ίδιο ισχύει για δικαστές μεγαλοστρατιωτικούς και μεγαλοδικηγόρους... Έτη πολλά οι πρεσβείες των δανειστών κατέγραφαν με τάξη και επιμέλεια κάθε κίνηση...


Υπό τούτη την έννοια το αστικό επιτελείο της πολιτικής ελίτ πρέπει να ανανεωθεί... Το ΛΑΟΣ έδωσε δύο νέους πολιτικούς τους Βορίδη και τον άλλο που φωνάζει όλη την ώρα τον επωνομαζόμενο ...... άντρα της παρουσιάστριας .... ανάθεμα δεν θυμάμαι το όνομά του.... Από την Χρυσή .... μάλλον δεν θα λάβουν τίποτα παρά μόνο κάτι που θα αναφερθώ εκτενώς ύστερα... Μάλλον θα λάβουν ενέσεις από τους Ανεξάρτητους Έλληνες.... Αναμφίβολα θα λάβουν ενέσεις νέων πολιτικών από το κόμμα των στρατιωτικών δηλαδή από παλαιούς ιστάμενους των επιτελείων... Πολλοί αριστεροί θα ήθελαν να σπεύσουν ατομικά να επανδρώσουν αλλά ακόμα σκέπτονται τις εξελίξεις.... Αλλά έχουν έτοιμα τα σακίδια και τα σεντούκια...

Στα κάτω σαλόνια των υπαξιωματικών του ΡΥΜΟΥΛΚΟΥΜΕΝΟΥ ΠΛΟΙΟΥ οι νέοι ετοιμάζονται και στρώνουν καταστάσεις για να αναλάβουν την κυριαρχία... Οι λεγόμενοι αριστεροί πολιτικοί βρίσκονται σε μια κοπιώδη αναζήτηση ευνοϊκών όρων σε διεθνές και εθνικό επίπεδο.... Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Βραζιλία και Αργεντινή.... Οι αντιφάσεις και το λερωμένο πολιτικό παρελθόν των δύο εκ των τριών κομμάτων της κυβερνήσεως εγγυούνται ότι το μέλλον της κυβέρνησης είναι δύσκολο.... Οι δανειστές θα τους εκμεταλλευτούν όσο πρέπει αλλά δεν μπορούν να διασώσουν τα πάντα... Βλέπεις άλλες οι επιθυμίες της Γερμανίας, άλλες της Μ. Βρετανίας και άλλες των ΗΠΑ.... Ειδικά οι τακτικοί Βρετανοί οι μελετώντας με κόπο και ευεξία γνωρίζουν τα πάντα και με δόσεις βγάζουν τα άπλυτα στην φόρα....


Ένα αποφασιστικό κτύπημα που θα αποτελειώσει το ήδη φθισικό σώμα της κυβέρνησης δεν αποκλείεται...


Οι Γεμανοτραφής, οι Αγγλοτραφής οι Αμερικανοτραφής και οι Γαλλοτραφής είναι παρόντες σε ένα χορό θανάτου και πετάγματος στα τάρταρα του ηττημένου....


Οι νεόκοποι των κατωτέρων στρωμάτων από την καμπίνα του καπετάνιου ονειρεύονται ένα τρίτο δρόμο προς χώρες όπως Βραζίλια και Αργεντίνα... Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν σοφές κινήσεις... Η Βραζίλια είναι μια μεγάλη δύναμη με φυσικά παλαιάς κοπής τεχνολογίας αλλά ικανής να βοηθήσει πολλαπλώς ένα πλοίο που ρυμουλκείται με στόχο να εισέλθει εις τας Ευρώπας... Η δε αξία της Αργεντίνας είναι σπουδαιότατη από διατροφικής απόψεως... Κρέατα, μήλα φρούτα σιτάρια.... Πλούτος μέγας.... Σε μια σύγκρουση με τη Γερμανία θα έσωζε διατροφικά την χώρα. Κρέας άφθονο και φρούτα αφού οι Γάλλοι και Ολλανδοί θα λάκιζαν....


Προϋπόθεση για όλα αυτά τα ζιγκ ζακ είναι η πρόσδεση με τον Βρεττανικοαμερικάνικο άξονα. Και η αγαστή συνεργασία με την Τουρκία.... Ήδη η ένδειξη μιας φιλοοθωμανικής πολιτικής είναι γεγονός... Η θέση της χώρας υπέρ των Σουνιτών της Συρίας και η άνοδος πατριάρχη Αντιοχείας ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ !!!!!!! που με άφησε άναυδο προσωπικά δείχνουν κινητικότητα... Προς το παρών ναι μεν η χώρα είναι σε φιλογερμανικό δρόμο αλλά και όλα τα άλλα παίζουν.... Εξ' άλλου Ιταλία και Ελλάδα πάντα ιστορικά είναι φιλογερμανοί μέχρι να τους ζώσουν τα φίδια και μεταλλάσσονται εν μια νυκτί σε φιλοβρετανούς και φιλοαμερικάνους....



Η πορεία των φτωχών Ελλήνων στην μια ή την άλλη περίπτωση είναι εξασφαλισμένη... Φτώχεια, φτώχεια, φτώχεια....


Ωστόσο πρέπει να πω ορισμένες σκέψεις γύρω από την πραγματικότητα που παρακολουθώ... Οι μεγάλες γενιές των συνταξιούχων χάνουν τις οικονομίες τους... Αναρωτιέμαι τι στο καλό θα πάθουν στην επομένη δύσκολη στροφή... Η νεαρά εργατική τάξη εύπλαστη γυρίζει και πιάνει εργασία με λίγα χρήματα και με σκληρούς όρους... Σύντομα όμως δελεάζεται και μεταβάλλεται σε μικροϊδιοκτήτης, μικρέμπορο ή αυτοαπασχολούμενου... Αργά ή γρήγορα οι φάμπρικες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα γεγονός.... Να αυξήσουν τα μεροκάματα και να καλυτερέψουν τις συνθήκες εργασίας ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ.... Δείγματα αυτών έχουμε δεκάδες... Η καπνοβιομηχανία ΚΑΡΕΛΙΑ έδωκε πολλά στους εργάτες... Οι αλλαντοβιομηχανίες κράτησαν στην κρίση.... Εάν οι δανειστές οι οποίοι μάλλον θέλουν ένα μοντέλο για την χώρα ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ επιμείνουν τότε και άλλες φάμπρικες θα φύγουν προς άλλες χώρες...

Με λίγα λόγια το γερμανικό όνειρο καταστροφής της μικροαστικής τάξης που επιχειρήθηκε στην χώρα το 1942 με τον "συγχωρεμένο" Τσολάκογλου και επιχειρείτε και δώθε τώρα δεν περπατά.... Νέες γενιές παράγονται με ένα και απλό αίτιο... Αν είναι να πάρω 400 ευρώ να ανοίξω μια τρύπα να βγάζω 500....


Και εδώ έρχεται μια νέα πραγματικότητα που αργά ή γρήγορα θα ενσκήψει... Μια νέα γενιά μαφίας θα ενσκήψει. Το κεφάλαιο θα θυμηθεί αργά ή γρήγορα την πρωταρχική συσσώρευση κερδών που είναι η λειτουργία του σαν μαφίας... Η άνοδος των χρυσών..... αναδεικνύει ότι πολιτική βούληση για μια μαφιόζικη κεφαλαιακή λειτουργία υπάρχει σαν ανάγκη.... Τοπικές κοινωνίες που λειτουργούν πατροπαράδοτα υπάρχουν... Π.χ. Είμαι από το τάδε χωριό και ο τάδε πλούσιος με προσλαμβάνει για να κάνω αυτό ή το άλλο....


Κάθε καπιταλισμός που καταρρέει αργά ή γρήγορα μεταβάλλει ευυπόληπτους σε παρίες μαφιόζους οι οποίοι για να λειτουργήσουν χρειάζονται ισχυρή πολιτική κάλυψη (δες χρυσά .... κουφέτα) και χρήμα μαύρο.... Όσο θα απλώνετε η μαύρη οικονομία απαιτούνται νέοι μπρατσωμένοι. Διαφθορά στο κράτος που θα συγκαλύπτει δια μέσω των αστυνομικών υπηρεσιών... Απαιτούνται γκέτο και ζώνες αμόλυντες από κρατική υπόσταση.... Μπόμπες σε δικαστές και ηθικούς λειτουργούς....  Αργά ή γρήγορα η χώρα θα αποκτήσει τις δικές της μαφίες στο βαθμό που καταρρέει....


Νομίζω ότι ανέδειξα λίγο πολύ τις εσωτερικές και εξωτερικές αντιφάσεις του 2013.... Όσο οι πτωχοί εργαζόμενοι δεν κατανοούν ή αρνούνται να αναλάβουν την χώρα υπό την δική τους εξουσία η πραγματικότητα θα χειροτερεύει.

Το μέλλον της μεταναστεύσεως θα γιγαντούτε εμπρός σε αυτό το ζοφερό μέλλον και η ζωή θα ασχημαίνει καθημερινώς τουλάχιστον για το 2013....

31/12/2012


29 Δεκεμβρίου 2012

Ο ΝΕΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ





Aγάλλονται οι χριστιανοί

. Αγάλλονται οι εν τη πάση Χριστιανοί που ακολουθούν την Ελληνο-Ορθόδοξη Εκκλησίαν.... Ο νέος πατριάρχης είναι γεγονός.... Το όνομά του είναι Ιωάννης Γιαζεζί.

Η αποστολική εκκλησία της Αντιοχείας περνά μετά από έτη πολλά εις την κυριαρχία του Ελληνηνοορθοδόξου σκηνόματος. Τέρμα οι μεταβλητές αμφιταλαντεύσεις ανάμεσα στο Ορθόδοξο σκήνωμα της Αραβίας και της Ρωσίας.... Όλα δείχνουν ότι ο "λαβωμένος" Ελληνικός εκκλησιαστικός κλήρος αναλαμβάνει ξανά τα ηνία...



Τέρμα μάλλον η ερωτοτροπία ανάμεσα στην Ρώσικη Ορθόδοξη εκκλησία και τους Αλλαουίτες και τους Αλεβίτες.... Τώρα η αιώνια συμμαχία ανάμεσα στους Σουνίτες και τους Έλληνες ορθοδόξους ξαναγίνεται...

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η Ελληνορθόδοξη παράδοση στηρίζετε πάνω σε ένα απλό απλούστατο δεδομένο.... Όποιος είναι ο ισχυρός νταβάς αυτόν θα ακολουθούμε μέχρις ότου αποκτήσουμε την δύναμη που θεός ξέρει πότε θα έρθει...

Βλέπω καθημερινά τον Ρώσικο στόλο να πηγαινοέρχεται στο Αιγαίο.... Και ξεραίνομαι στα γέλια... Πόση ακόμα ξεφτίλα θα ανεχθεί αυτός ο λαός??? Πάνω κάτω σε απίστευτο πανικό... Να στέκουν απέναντι στους Αμερικάνους... Μόνοι....


Να χάνουν το τελευταίο έρεισμά τους την Συρία... Και ανήμποροι να κοιτάνε....Τι κοιτάνε? Την Ελλάδα να συμμαχεί υπογείως με την Τουρκία ενάντια στους Ρώσους και μόνοι να έχουν καμιά δεκάδα πλοία στο Αιγαίο που πάνε και έρχονται ματαίως.,...


Τα πράματα θα παιχτούν στην χώρα αυτή... Εκτός αν οι Ρούσοι κάνουν την ρελάνς... Αν παρατήσουν τον Σαββίδη του ΠΑΟΚ και πάνε κατ' ευθείαν με τους Τούρκους σε ευθεία συμμαχία και παρατήσουν τα πάντα... Αντίτιμο καμιά ναυτική βάση στην Αλεξανδρέττα (Ισκεντερούμ)....


Μπλεγμένα πράματα... Προάγγελος των γεγονότων η  κυριαρχία του Πατριάρχη... Καμιά εύνοια πλέον από τους Αλεβίτες Σιίτες, Κούρδους... Τώρα ήλθε η ώρα των παλαιών γνωστών των Σουνιτών ανάθεμα την ώρα τους.... Μπας και διατηρηθεί η Ορθοδοξία... Ελέω Καθολικών Σουνιτών Μαρωνιτών και λοιπών.... Ενάντια στην Χεσπολάχ τους Δωδεκαίτες και τους Αλεβίτες....




Ο θεός τους θα δείξει το μέλλον




Καλή βασιλεία στον Πατριάρχη Ιωάννη Γιαζεζή



για περισσότερα δες http://noctoc-noctoc.blogspot.gr/

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ 1821 ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΜΟΥ

Η σημερινή μας ανάρτηση προέρχετε από μια κοπιόδη προσπάθεια δακτυλογραφήσεως αρκετών ημερών. Ο κος RASCOLNIKOV  bloger που παρακολουθώ http://raskolnikovgr.blogspot.gr/ είχε κάνει μια αναφορά. Έδραξα την ευκαιρία και αποφάσισα να πέσω με τα μούτρα στην εργασία. Και σήμερα θα δείτε εμπρός σας, την ιδεολογική τοποθέτησή τους μετά από 80 έτη περίπου..... Το κείμενο αυτό ήταν δημοσιευμένο σε πολλές συνέχειες στην εφημερίδα των Αρχειομαρξιστών την λεγόμενη ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ.

Υπενθιμίζω σε όσους τώρα πρώτη φορά παρακολουθούν το blog μου ότι οι αρχειομαρξιστές ήταν ένα ρεύμα κομμουνιστικό που έφυγε από το ΚΚΕ στα 1920 περίπου. Είχε μια πλούσια ιδεολογική και εργατική δραστηριότητα δίνοντας πολλούς νεκρούς στον αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης.

Ήλεγχε δεκάδες σωματεία, είχε πολλούς μορφωτικούς ομίλους κλπ κλπ...

Το συγκεκριμένο κείμενο προσωπικά δεν το βρήκα του "γούστου" μου. Αλλά νομίζω ότι όσοι ενδιαφερθούν να το διαβάσουν θα αδιαφορίσουν παντελώς για την προσωπική μου άποψη. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ. Και με τούτη την έννοια με χαρά μου παραδίδω στο πέλαγος του ιντερνετ το κείμενο αυτό.... Καλό του ταξίδι λοιπόν.... Ας ταξιδέψει από την λησμονιά στην επικαιρότητα... ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ....






"Κατά την υλιστική αντίληψη της ιστορίας ο συντελεστής που σε τελευταιία ανάλυση καθορίζει την ιστορία είναι η παραγωγή της υλικής ζωής. Όταν λοιπόν μερικοί παραγνωρίζουν τούτο ώστε λένε ότι ο οικονομικός παράγων είται ο πόνος, τότε παρουσιάζουν τη θεωρία άτοπη, αφηρημένη και χωρίς νόημα.
..... Άλλως η εφαρμογή της θεωρίας σε κάθε ιστορική περίοδο θα ήταν απλή μαθηματική λύση απλής πρωτοβαθμίου εξισώσεως.
.... Είναι σχολαστικισμός ανυπόφορος να θέλη κανείς να  αναλύει όλα τα ιστορικά φαινόμενα μόνο με οικονομικούς όρους. Οι πολιτικοί όροι κάθε εποχής, οι εθνικαί παραδώσεις, παίζουν κάποτε σπουδαίο ρόλο....

ΦΡΕΙΔ. ΕΝΓΚΕΛ.

Η ιστορική αφετηρία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους σημειώνετεται τυπικά στα 1821. Μόνο τυπικά γιατί η επανάσταση που εξερράγη τη χρονιά εκείνη δεν είχε προετοιμασθεί μέσα σε εικοσιτέσσαρες ώρες, αλλ’ είναι ο καρπός μακρόχρονης προπερασκευαστικής επώασης. «Πηδήματα» με την έννοια της απότομης μετάβασης από μια κατάσταση σε εντελώς διαφορετική, χωρίς να πορηγηθή βραδεία οργανική προπαρασκευή των όρων της νέας κατάστασης, είναι ανύπαρκτη στην ιστορία και βρίσκονται σε αντίφαση με τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης.
Το πρώτο ζήτημα που παρουσιάζονται εις την έρευνα κάθε ιστορικού φαινομένου και συνεπώς και εις την εξέταση της Ελληνικής Επαναστάσης του 21 είναι η συγκέντρωση πληροφοριακού υλικού (πηγών) και η διακριτικής εργασίας βεβαίωση της γνησιότητάς του. Πρέπει δηλαδή να πειστούμε ότι τα γεγονότα συνέβηκαν πραγματικά όπως περιγράφονται. Δεύτερο σπουδαίο ζήτημα είναι η μέθοδος την οποία θα πρέπει να χρησιμοοιήσωμε για την επιστημονική εκμετάλλευση του υλικού που θα έχωμε στη διάθεσή μας, δηλαδή για την εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς τα αίτια εις τα οποία οφείλεται η εμφάνιση και η τέτοια ή τέτοια πορεία του φαινομένου που μας απασχολεί. Εις αυτό κυρίως το σημείο επέρχεται η σύγκρουση μεταξύ της αστικής ιστορικής επιστήμης και της κομμουνιστικής επιστήμης που εκπροσωπείτε από τον Μάρξ και τον Έγκελς. Πρόκειται για δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις για τις δαφορές των οποίων θα γίνη άλλοτε διεξοδική ανάλυση. Εδώ μας ενδιαφέρει η λύση που κάθε μιά δίνει εις τα προβλήματα που συνδέονται με την Ελληνική Επανάσταση του 21, το βασικώτερο των οποίων είναι η «αιτιολογία» της, δηλαδή η ανεύρεση των πραγματικών αιτίων, που συντέλεσαν εις την έκρηξή της. Η «επίσημη» άποψη για τα αίτια της Ελληνικής Επανάστασης συγκεντρώνεται εις την πρόταση ότι η Επανάστασις που χάρισε τη λευτεριά στους Έλληνες οφείλεται εις τη «φιλοπατρία, την πίστη προς τη θρησκεία και στην διατήρηση των εθνικών παραδόσεων». Η άποψη αυτή αποτελεί τη «θέση» της αστικής ιστοριογραφίας. Αντίθετα όσοι έγραψαν χρησιμοποιόντας την κομμουνιστική μέθοδο (υλιστική ανίληψη της ιστορίας) ετόνισαν ότι η σύλληψη της ιδέας της επανάστασης οφείλεται στις οικονομικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην υπόδουλο Ελλάδα για ικανό χρονικό διάστημα προ του 1821.  Εδώ όμως χριάζεται προσοχή γιατί εύκολα επέρχεται παρεξήγηση του πνεύματος της κομμουνιστικής άποψης. Η υλιστική αντίληψη της ιστορίας δεν αποκλείει τους ιδεολογικούς παράγοντες (θρησκεία, πολιτική ιδεολογία, ηθική κλπ.) αλλά τους ερμηνεύει.
Μιλώντας ο Ένγκελς για την ιστορική θεωρία του πρό του Μάρξ υλισμού έγραψε «η ανακολουθία του δεν βρίσκεται στο ότι αναγνώρισε την ύπαρξη ιδανικών πραρορμητικών δυνάμεων αλλά στο ότι σταμάτησε σ’ αυτές χωρίς να προσπαθήση να πάη ποιό πέρα, να φτάση ως τα αίτια που δημιούργησαν τις δυνάμεις αυτές» (Φ. Ένγκελς Λ. Φόγιερμπαχ. Ελλ. Μετάφρ. 1927 σελίς 108). Κι αλλού – στην ιστορική του μονογραφία για το πόλεμο των χωρικών στη Γερμανία – επεξηγώντας την υλιστική αντίληψη της ιστορίας γράφει «η έκθεσή μου ζητεί... να δείξη ως αναγκαίες συνέπειες των ιστορικών συνθηκών της κοινωνικής ζωής των τάξεων, την καταγωγή του πολέμου των χωρικών τις θέσεις που πήραν οι διάφορες ομάδες, που έλαβαν μέρος σ’ αυτόν, τις πολιτικές και θρησκευτικές θεωρίες με τις οποίες θέλησαν τα δικαιολογήσουν τη στάση τους και τέλος το αποτέλεσμα του αγώνος. Μ’ άλλα λόγια φροντίζω ν’ αποδείξω ότι το πολιτικό καθεστώς της Γερμανίας, οι εξεγέρσεις εναντίον αυτού του καθεστώτος, οι πολιτικές και θρησκευτικές θεωρίες της εποχής δεν ήσαν τα αίτια αλλά τα αποτελέσματα του βαθμού της εξελίξεως εις τον οποίο είχαν φθάσει σ’ αυτή τη χώρα η γεωργία, η βιομηχανία, οι δρόμοι συγκοινωνίας, το εμπόριο, τα οικονομικά. Αυτή η αντίληψη – που είναι η μόνη υλιστική αντίληψη της ιστορίας – προέρχεται από το Μάρξ και όχι από μένα.... (Fr. Cugels sa gnerre des haysans en Ailemage. Γαλ. Μετ. 1939 σελίς 16). (το πρωτότυπό μου ήταν κακό οπότε μπορεί το γαλλικό κείμενο να είναι λάθος..)

Υπ’ αυτούς τους όρους αντιλαμβάνεται κανείς ευκόλως την αληθηνή σημασία της μεθόδου του ιστορικού υλισμού που δεν αρνείται τη συμβολή των ιδεολογικών δυνάμεων στην πορεία της ιστορίας, αλλά προχωρεί βαθύτερα την έρευνα των παραγόντων αυτών από τους όρους της υλικής ζωής. Αν θελήση κανείς να εξηγήση με τον οικονομικό παράγοντα το θάρρος και τον ηρωισμό με τον οποίο ένας χριστιανός των χρόνων της εμφάνισης του χριστιανισμού υφίσταται τα μαρτύρια εις τα οποία τον υποβάλλουν, τότε ασφαλώς διαπράττει μιά βλακεία μεγαθηρικών διαστάσεων. Ο χριστιανισμός όμως ήταν το αποτέλεσμα των κοινωνικών σηνθηκών της εποχής εκείνης που είχαν σχηματιστεί σύμφωνα με την οικονομική κατάσταση του καιρού εκείνου. Η ακόμα αν αποπειραθούμε να ερμηνεύσωμε με τον οικονομικό παράγοντα την τόλμη και την αυτοθυσία με την οποία ο Α κομμουνιστής αντιμετωπίζει τας διώξεις δεν θα καταλήξωμε σε κανένα σοβαρό αποτέλεσμα. Όπως δεν μπορούμε να εφαρμόσωμε τη θεωρία του Αινστάιν εις την κίνηση μιάς χελώνας γιατί η θεωρία αυτή ισχύει σε μεγάλες ταχύτητες, κατά τον ίδιο τρόπο δε μπορούμε να εφαρμόσωμε τον ιστορικό υλισμό σε ατομικές περιπτώσεις αλλά μόνο στο κοινωνικά φαινόμενα (στην ομαδική ζωή). Πολλοί..... (δυανάγνωστο) καθορίζουν τη στάση του κομμουνιστή, αλλ’ ο κομμουνισμός σαν ομαδική προσπάθεια είναι το προιόν των υλικών συνθηκών της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας.
Το αυτό μπορούμε να πούμε και για την Ελληνική Επανάσταση του 21. Η κομμουνιστική επιστήμη όταν την ερευνά δεν αποκλείει δογματικά το ρόλο του πατριωτισμού και της θρησκευτικής πίστης, αλλά την ανάπτυξη του πατριωτικού αισθήματος και την έξαψη του θρησκευτικού μίσους κατά των τούρκων την αποδίδει εν τελευταία αναλύσει στην οικονομική άνδρωση των υποδούλων ελλήνων. Χωρίς να τυφλώνεται από τους καπνούς του συμφεροντολογισμού αποδίδει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» παρουσιάζοντας άφοβα τις θετικές και αρνητικές πλευρές των προσώπων και των ομάδων που έδρασαν σ’ αυτήν και που παρουσιάζουν άλλοτε δείγματα αυτοθυσίας και ηρωισμού και άλλοτε – το και συνηθέστερον – εκδηλώσεις της χυδαιοτέρας δεκαρολογίας και της προστυχοτέρας αρπακτικής διάθεσης...
Το έργο της αφήγησης των γεγονότων όπως πραγματικά συνέβησαν, δεν μπορεί να το κάμη η αστική ιστοριογραφία, γιατί αποστολή της έχει όχι την εύρεση της αλήθειας αλλά τη δικαιολόγηση κάθε σκοτεινής πλευράς της εθνικής μας ιστορίας.
Αλλ’ ούτε και στον ιστορικό υλισμό μπορούν να δώσουν άδεια εισόδου στο πανεπιστήμιο και στην περιοχή της «επίσημης» επιστήμης, γιατί αποτελεί στοιχείο αναπόσπαστο της ενιαίας και αδιαίρετης κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας,που είναι το ιδεολογικό όπλο της αγωνιζομένης για την ανατροπή του καπιταλιστικού καθεστώτος εργατικής τάξης.
Η εργατική τάξη προσπαθεί με ακριβή στάθμιση των υλικών και πνευματικών παραγόντων που συνθέτουν την ελληνική επανάσταση αφ’ ενός μεν να δοκιμάση και σ αυτή την συγκεκριμένη περίπτωση την αξία της επιστημονικής της θεωρίας (Μαρξισμός) και αφ’ ετέρου να αντλήση διδάγματα ωφέλιμα για την επιτυχέστερη κατεύθυνση των σημερινών της αγώνων.
Η μελέτη της ιστορίας του τόπου καθιστά περισσότερο γνώριμο στους κομμουνιστάς .... (εντελώς δυσανάγνωστες φράσεις)


Κατά τους προ της Επανάστασης χρόνους παρατηρείται στην υπόδουλη Ελλάδα μια σοβαρώτατη οικονομική κίνηση με την επίδοση των Ελλήνων στη βιομηχανία, το εμπόριο και την ναυτιλία. Εξαιρετικά ευνοικές συνθήκες τους επέτρεψαν να συγκεντρώσουν τεράστια πλούτη. Ο Βόλος, το Τρίκερι, αι Πάτραι, τα Ιωάννινα, η Δημητσάνα, το Μέτσοβο, τα Αμπελάκια, ευρίσκονται σε οικονομική άνθηση δια της διεξαγωγής ευρυτάτου εξαγωγικού εμπορίου. Είναι κέντρα εμπορικής και οικονομικής ανάπτυξης, στα οποία κυριαρχούν επιχειριματικοί και τολμηροί έμπροροι. Τα τρία νησιά (Ύδρα, Σπέτσαι Ψαρρά) τα οποία κατά την επανάσταση διεδραμάτισαν σπουδαιότατο ρόλο, αποτελούσαν ακμαιότατη οικονομική δύναμη, γιατί ευνοικοί παράγοντες εξασφάλισαν στο εμπορικό ναυτικό των τριών αυτών νησιών, την κυριαρχία του Αιγαίου και της Μεσογείου, η κρίση που τότε περνούσε το εμπορικό ναυτικό των Ενετών, η απραξία στην οποία ήταν καταδικασμένο το γαλλικό ναυτικό λόγω του αποκλεισμού που τότε διενεργούσε η Αγγλία κατά της επαναστατημένης Γαλλίας, το δικαίωμα που είχαν δυνάμει συνθήκης Τουρκίας και Ρωσσίας τα πλοία των νησιών να φέρνουν ρωσσική σημαία και να διεξάγουν εμπόριο μεταξύ Ρωσσίας και Ευρώπης, να οι σπουδαιότεροι λόγοι της υλικής ευημερίας των τριών αυτών νησιών.
Οι ισορικοί αναφέρουν ότι η εμπορική ναυτιλία και το εμπόριο το διενεργούμενο από τους Γάλλους και Ενετούς μεταβιβάστηκε οριστικά στα χέρια των Ελλήνων στο τέλος του 18ου αιώνος. Υπ’ αυτούς τους όρους τεράστια και «αμέτρητα πλούτη» εσωρεύθηκαν στα χέρια των νησιωτών, ώστε τα κλειδιά να θεωρούνται περιττά και ο χρυσός κι’ ο άργυρος να φυλάσσονται στα υπόγεια λόγω ανεπαρκείς των κιβωτίων.
Ανάλογος ήταν η προκοπή των φυγάδων Ελλήνων που ζούσαν μακρυά απ’ την δουλωμένη πατρίδα τους. «Εν τούτω δε τω μεταξύ έλληνες έμποροι, του Κερδώου θιασώται, φεύγοντες την πάτριον δουλείαν εγκαθιδρύονται και συγκροτούσι ανθηράς ελληνικάς παροικίας εν τη Βλαχία και τη Μολδαυία, τη Ουγγαρία και τη Αυστρία, τη Ρωσσία, τη Ιταλία και σποράδην εν άλλαις ευρωπαικαίς χώραις. Ου μόνον δε πλούτον αθροίζουσι εν τη ξένη περισσόν, αλλά και συναποκομίζουσι εκ των εν τω πολιτισμώ προηγμένων ελευθέρων εκείνων χωρών διδάγματα ευεργετικά δια τας δουλευούσας πατρίδας και παρασκευάζουσι την οδόν της ελευθερίας» (Βλ. Σ. Λάμπρου, Επισκόπησις της Ελληνικής ιστορίας. Αθήναι 1927. Σελ. 34).
Η κατάσταση αυτή της υλικής ευημερίας και του οικονομικού οργασμού προκαλεί και μία πνευματική κίνηση αρκετά ζωηρή. Οι πλούσιοι έμποροι ιδρύουν σε διάφορες κοινότητες σχολές τις οποίες συντηρούν αυτοί και στις οποίες διδάσκουν οι λεγόμενοι «διδάσκαλοι του γένους». «Πλούσιοι ομογενείς υπό των λόγων του Κοραή θερμαινόμενοι εδαπανούσαν αφειδώς τον πλούτον των και ίδρυον σχολεία, εβοηθούσαν τους λογίους εις έκδοσιν περιοδικών και βιβλίων, ηγόραζαν και διεμοίραζαν βιβλία εις πτωχούς μαθητάς και σχολεία, εσπούδαζαν χρηστούς και φιλομαθείς νέους» (βλ. Α. Κοραής Πολιτικαί παρεναίσεις προς τους Έλληνας. Εισαγωγή Ε. Παντελάκη, σελίς 10 Αθήναι 1923). Είναι φανερό και πανθομολογούμενο ότι η διανοητική προεπαναστατική επίδοση προέκυψε από τον πλουτισμό του εμπορικού ελληνικού στοιχείου. Την εξάρτηση της πνευματικής προεπαναστατικής ζυμώσεως εκ της αναπτύξεως του εμπορίου και της ναυτιλίας αναγνωρίζουν και λογατέχνες που δεν έχουν καμμία σχέση με τον κομμουνισμό. «Η μεταβολή αυτή (πνευματική κίνηση) οφείλεται βεβαίως εις υλικούς λόγους πρωτίστως: εις την οικονομικήν των Ελλήνων ευεξίαν, η οποία επήλθε διά της επιδόσεώς των εις το εμπόριον.... ως φυσική δε συνέπεια της ολικής ταύτης ευημερίας να επέλθη η πνευματική και ηθική αφύπνισις» (βλ. Η. Βουτιερίδη: Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Αθήναι 1924, σελίς 202).
Όταν όμως μία τάξις αποκτά δύναμη οικονομική κατ’ ανάγκη καταβάλλει λυσσώδεις προσπάθειες για την αποτίναξη κάθε δύναμης η οποία την πιέζει, και για την υπερνίκηση κάθε εμποδίου το οποίο παρουσιάζεται μπροστά της. Ζητεί τη συμμετοχή της εις την πολιτική εξουσία, την απορρόφηση κάθε κοινωνικής και κρατικής λειτουργίας απ’ αυτήν. Αυτό είναι μια αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια, την οποία μας παρέχει η παγκόσμια ιστορία. Η οικονομική πρόοδο της αστικής τάξης στην αρχαία Αθήνα προκάλεσε τους αγώνες για τη συμμετοχή της στην κρατική εξουσία και έδωσε στο πολίτευμα τη δημοκρατική του μορφή. εις την Ρώμη που κυριάρχησε πάνω σ’ ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο παρατηρούμε το ίδιο φαινόμενο : ο σχηματισμός αστικής τάξης παρακολουθείται και από τον συστηματικό και επίμονο αγώνα για την πολιτική της κυριαρχία (αγώνες πατρικίων – πληβείων). Στους χρόνους της Αναγέννησης τόσο στη Φλωρεντία όπου κυβερνά η οικογένεια των Μεδίκκων που ήταν πλούσιοι τραπεζίτες (δύο γυναίκες της οκογένειας αυτής γίνανε βασίλισσες της Γαλλίας) όσο και στη Βενετία που κυριαρχούν οι αρχαιότερες εμπορικές οικογένειες (τα ονόματά τους γράφονται στη «Χρυσή Βίβλο») επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή. Αλλά και η νεώτερη ιστορία της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Αμερικής, η πρόσφατη ιστορία των αποικιών (Κίνα, Ινδίαι) παρουσιάζουν το θέαμα των αγώνων της αστικής τάξης να κυριαρχήση πολιτικώς ευθώς ως φθάση μέχριις ωρισμένου σημείου η οικονομκή της ευρωστία. Αυτό παρατηρούμε και στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Η τάξη των εμπόρων και των ναυτίλων αφού πλούτισε και αναπτύχθηκε τεράστια αισθανόμενη τον ευατό της αρκετά ισχυρό για την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, ευρισκόμενη δε υπό την επίδραση της Γαλλικής επανάστασης του 1789, στράφηκε εναντίον του Τούρκου κατακτητού, που αποτελούσε το σπουδαιότερο εμπόδιο στην πραγματοποίση των σχεδίων της.
Εις την επιτυχίαν των προσπαθειών της συνεβαλε υπερβολικά η κατάσταση στην οποία βρισκόταν τότε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το τουρκικό κράτος άρχισε να παρακμάζη από τα μέσα του 17ου αιώνος (βλ. Π. Κοντογιάννης : Τουρκία και Τούρκοι. Αθήναι 1924 σελίς 38). Οι διομολογήσεις που παραχώρησαν στους ξένους, η κατάπαυση των κατακτήσεων από τις οποίες ετροφοδοτείτο το Σουλτανικό ταμείο, αποστασία διαφόρων πασσάδων (Αλή πασσάς, Πεσβάνογλου κλπ.) και οι καταχρήσεις εις βάρος του δημοσίου (τότε συνήθιζαν να λένε ότι «το ταμείο του Πατισάχ είναι θάλασσα και όποιος δεν πίνει απ’ αυτήν είναι γουρούνι») είχαν δημιουργήσει έκρυθμη κατάσταση από την οποία πολλά ωφελήθηκε ο ελληνικός απελευθερωτικός αγώνας. Χαρακτηριστικό είναι ότι την τελευταία προ της επανάστασης περίοδο είχε παύση πιά να γίνεται λόγος περί καταπιέσεως των Ελλήνων εκ μέρους των Τούρκων. (Βλ. Χέρτσβεργ : Ιστορία Ελληνικής Επαναστάσεως. Ελλ. Μετάφρ. ΑΘήναι 1916, τομ. Α’ σελ. 54).
Η Γαλλική επανάσταση του 1789 κατάφερε το τελειωτικό κτύπημα κατά του Φεουδαρχισμού, που κοινωνικά είχε πιά χρεοκοπήσει, και έφερε στην εξουσία την αστική τάξη, η οποία σαν τάξη προοδευτική ήταν φορέας νέας ιδεολογίας, νέων αντιλήψεων, νέας νοοτροπίας, νέας επιστήμης. Η ιδεολογία της Γαλλικής επανάστασης γρήγορα πέρασε τα σύνορα της Γαλλίας και ηλέκτρισε τα προοδευτικά στοιχεία της εποχής εκείνης. Ανταποκρινομένη εις τούς πόθους και τας βλέψεις της αναπτυσομένης αστικής τάξης, την συνήπρασε την συγκλόνισε και της έδωσε ισχυρώτατη ώθηση προς τα εμπρός. Η επίδραση της Γαλλικής επανάστασης εκδηλώθηκε κατά ωρισμένο μέτρο σ’ ολόκληρη την Ευρώπη. εις την Γερμανία οργάνωσις συλλόγων Ιακωβίνων), εις την Ρωσσία (ενθουσιώδης υποδοχή της είδησης της πτώσης της Βαστίλλης στους δρόμους της Πετρούπολης, εις την Αγγλία (χαιρετισμός «Συλλόγου Αλληλογραφίας» προς την Γαλλική εθνοσυνέλευση).
Αλλά και οι Έλληνες δεν έμειναν ανεπηρέαστοι από τις αρχές της Γαλλικής επανάστασης και η επαναστατική ατμόσφαιρα που εξανάγκαζε τους μεγαλόσχημους μονάρχες να ιδρύσουν την «Ιερά συμμαχία» επεξετείνετο και εις την Ελλάδα. Όχι βέβαια ο κλήρος και οι κοτζαμπάσηδες, αλλ’ η συνειδητότερη επαναστατική δύναμη της υπόδουλης Ελλάδας, δηλ. Η αστική τάξη.
Αν η Γαλλική αστική τάξη καταπιεζομένη από τον καταρρέοντα Φεουδαρχισμό ζητούσε ισότητα – ελευθρερία – αδελφότητα, η ελληνική αντιλαμβάνονταν τα συνθήματα αυτά σύμφωνα με την θέση της, τα προσάρμοζε στην ειδκή κατάσταση που αντιμετώπιζε και ζητούσε την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού διακηρύσσοντας ότι : «Πρό πολλού οι λαοί της Ευρώπης πολεμούντες υπέρ των ιδίων δικαιωμάτων και της ελευθερίας αυτών επροσκάλουν εις μίμησιν. Αυτοί καίτοι οπωσούν ελεύθεροι (εννοεί εδώ την έλλειψη ξένου κατακτητού) επροσπάθησαν όλαις δυνάμεσι να αυξήσωσι την ελευθερίαν και δι’ αυτής πάσαν αυτών ευδαιμονίαν» (Προκήρυξις Φιλικής Εταιρείας(.
Για την επιτυχία όμως μιάς επαναστάσεως δεν αρκεί να υπάρχουν ώριμες οι αντικειμενικές συνθήκες που την προκαλούν. Όρος απαραίτητος για την εξασφάλιση της νίκης κάθε επανάστασης είνε η κατάλληλη και ορθή καθοδήγηση των επαναστατικών δυάμεων από μιά οργάνωση ισχυρά και συμπαγή, που αποτελουμένη από στοιχεία ιδεολογικά και αφοσιωμένα σ’ αυτήν, να έχη πλήρη και σαφή αντίληψη του σκοπού, τον οποίον επιδιώκει, των μεθόδων, τις οποίες θα χρησιμοποιήση, και των θυσιών στις οποίες θα υποβληθή. Μόνο μιά οργάνωση, που διακρίνεται για την εσωτερική της πειθαρχία, την ανιδιοτελή αφοσίωση στον επιδιωκόμενο σκοπό, και την ακλόνητη συνοχή, μπορεί να σταθή εις το ύψος που επιβάλλουν στις επαναστατικές τάξεις να στέκονται οι αντικειμενικοί όροι της ιστορικής εξέλιξης.
Η ελληνική επανάσταση ωδηγήθηκε στην επιτυχία και την νίκην υπό την διεύθυνση ενός τέτοιου επιτελείου την Φιλική Εταιρεία. Κατυθυνόμενη η Φιλική Εταιρεία από ανθρώπους αποφασιστικούς και βαθύτατα επηρεασμένους από τις ιδέες της Γαλλικής επανάστασης, χρησιμοποίησε με τόλμη και σταθερότητα κάθε μέσο που θεώρησε εξυπηρετικό του αγώνος της. Δεν δίστασε ούτε μπροστά στο ψεύδος ούτε μπορστά στη δολοφονία.
Διά να παρασύρη εις την επανάσταση τους κοτζαμπάσηδες και τον κλήρο που, αποτελματωμένοι στην ξηρά αντιδραστικότητά τους, δεν ήταν διατεθειμένοι ν’ αναμειχθούν σ’ επαναστατικές κινήσεις στρεφόμενες κατά της Τουρκίας, διέδωσε ότι «μιά κραταιά δύνμις θέλει υπερασπισθή τον αγώνα μας» αφήνοντας να υπονοηθή ότι η Ελλάς εξεγειρομένη κατά του τουρκικού ζυγού θα εύρισκε ισχυρό προστάτη στην ορθόδοξη Τσαρική Ρωσσία. Η Ρωσσία όμως είναι αναμφισβήτητα αποδεδειγμένο, ήταν εναντίον της Ελληνικής Επανάστασης, γιατί αποτελούσε μέλος της ιεράς συμμαχίας που σκοπό είχε την κατάπνιξη κάθε προοδευτικής κίνησης. Όταν ο απεσταλμένος της Φιλικής Εταιρείας προς τον Καποδίστρια, Γαλάτης, ήλθε σε σύγκρουση μαζύ του, γιατί ο Καποδίστριας κατεδίκαζε τις ενέργειες της Φιλικής Εταιρείας, προ του κινδύνου να μαθευτή ότι η Ρωσσία καταδικάζει την επανάσταση, η Φιλική Εταιρεία προέβη στην δολοφονία του. Τα ίχνη του Γαλάτη ακολούθησε σε λίγο ο Καμαρινός (άλλος αυτός απεσταλμένος).
Κανένας βέβαια δεν θα καταδικάση την Φιλική Εταιρεία για τις πράξεις της αυτές, η αποφασιστικότητα και η τόλμη πρέπει να διακρίνουν εκείνους, που μπαίνουν επί κεφαλής επαναστατικών αγώνων.
Οι ποικιλλώνυμοι πανηγυρισταί που είπαν και φέτος ένα σωρό ανοησίες για την Ελληνική επανάσταση, έλαβαν και πάλι την ευκαιρία να εξάρουν την συμβολή του κλήρου εις την «εθνεγερσίαν». Αν πρέπει όμως να κάμωμε λόγο για την Εκκλησία, τούτο πρέπει να γίνη για να καταδειχτή ο αντεπανασταστικός ρόλος του κλήρου, να στιγματισθή ο φανατισμός με τον οποίον εστράφη κατά της επανάστασης, που σαν αποτίναξη ενός οπισθοδρομικού καθεστώτος αποτελεί αναμφισβήτητα βήμα προόδου. Ο κλήρος που υπό την Τουρκική κυριαρχία είναι γνωστό ότι διατήρησε την ίδια θέση που είχε και στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, παρεμπόδισε σοβαρά την νικηφόρο πορεία της επανάστασης.
Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’ υπδείκνυε εις τους υποδούλους έλληνας: «να μη τολμήσετε καθ’ οιονδήποτε τρόπον να δεχθήτε ποτέ τους υπεναντίους και εχθρούς (εννοεί τους Φιλικούς) της κραταιάς Βασιλείας (δηλ. της Τουρκίας)». Ο ιστορικός της ελληνικής επανάστασης Σ. Τρικούπης αναφέρει απερίφραστα ότι ο Γρηγόριος ο Ε’ ήταν εναντίον της επανάστασης. εις τον αφορισμό δε που εξέδωσε κατά των Φιλικών τους αποκαλεί «κακοποιούς και κακοβούλους», «αφορισμένους και κατηραμένους και ασυγχωρήτους» (Σ. Τρικούπη, τομ Α’ 250 – 260).
Ο κλήρος ποτέ μέχρι σήμερα δεν έπαιξε ρόλο ποροδευτικό. Η Ελληνική Επανάσταση εδραιώνει την αλήθεια αυτή.
Από την εποχή που το Ελληνικό έθνος απόχτησε πολιτική ανεξαρτησία πέρασε ένας ολόκληρος αιώνας γεμάτος από ένα σωρό σπουδαία γεγονότα, από τα οποία άλλα αναφέρονται σε εξωτερικές πολεμικές επιχειρήσεις (πόλεμοι του 1897, του 1912 -13, Μικρασιατική καταστροφή) και άλλα στην εσωτερική οικονομική, πνευματική και πολιτική εξέλιξη της χώρας (εμφάνιση του καπιταλισμού από το 1880, επανάσταση του 1843 που απόσπασε Σύνταγμα από τον ΌΘωνα, η έξωση του Όθωνα στα 1862, η επανάσταση του 1909 που συμειώνει την «άνοδο των αστών,» ο Δημοτικισμός, οι αγώνες των αστών (Βενιζελικών) με τους τσιφλικάδες (Μοναρχικούς), η πρόοδος του εργατικού κινήματος, η ανακήρυξη Δημοκρατίας στο 1924 κ.λ.π. Η νίκη της αστικής τάξης απέναντι των μοναρχικών με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας συμπίπτει με μιά περίοδο οξυτάτης οικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης, που αντιμετώπιζε η μεταπολεμική Ελλάδα, και ευρείας κοινωνικής αντίδρασης. Η πρόοδο της κομμουνιστικής ιδεολογίας που τότε εκπροσωπούσε επίσημα το Κ. Κόμμα Ελλάδος συντελεί στην κατάπαυση των διχονιών των κυριάρχων τάξεων (Οικουμενική Κυβέρνησις Συνασπισμού για την αποτελεσματικώτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων, που τους απασχολούσαν, εις βάρος των εργατών και χωρικών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας δεν εχορήγησε καμμιά απολύτως ωφέλεια στην εργατική τάξη που έκτοτε αντιμετωπίζει συστηματικώτερη και αγριώτρη την αντίδραση στις οικονομικές και πολιτικές της επιδιώξεις.
Η «τσαρική τρομοκρατία» που εξαπόλυσε το αστικό Κράτος κατά των κομμουνιστών και η τυχοδιωκτική και εγκληματική τακτική του ΚΚΕ και της Κομμουνιστικής Διεθνούς στα ζητήματα του εργατικύ μας κινήματος επέφεραν την απομόνωση του κόμματος από τις μάζες, την διάλυση των επαγγλεματικών οργανώσεων, εσκόρπισαν την αποκαρδίωση και την απογοήτευση, και προκάλεσαν την χαώδη κατάσταση που παρουσιάζει σήμερα η εργατική παράδοση της χώρας μας σε στιγμές που η εργαιτκή τάξη δέχεται πολυμέτωπη επίθεση από την κεφαλαιοκρατία που θέλει να εξασφαλίση την υποταγή των εργατών στην μεγαλύτερη εκμετάλλευση για να αντιμετωπίση την οικονομική κρίση που δείρχεται.
Υπ’ αυτάς τας συνθήκας ευρισκομένη σήμερα η εργατική τάξη στρούμενη κάθε δικαιώματος, μαστιζομένη από την ανεργία και αντιμετωπίζουσα τον θάνατο εξ ασιτίας κατανοώντας την πατριδοκαπηλία και την υποκρισία των αστών έστρεψε πριφρονιτικά τους ώμους στους πομπώδεις λόγους των ταρτούφων που εξύμνησαν για άλλη μιά φορά «τα αγαθά της ελευθερίας».
Η εργατική τάξη διαπαιδαγωγούμενη μέσα στους καθημερινούς της αγώνες και με την επίμονη και συστηματική εργασία των κομμουνιστών νοιώθει κάθε μέρα και πιό πολύ πως η «ελευθερία» που εξυμνούν οι αστοί, είνε η ελευθερία της εκμετάλλευσης και της κατπαπίεσης. Το γκρέμισμα του ελληνικού καπιταλισμού και η εγκαθίδρυσις της δκτατορίας του προλεταριάτου θ’ απελευθερώσουν τους καταπιεζομένους της Ελλάδος από το ζυγό του καπιταλισμού και θ’ ανοίξουν το δρόμο προς την οργανωμένη κομμουνιστική κοινωνία μέσα στην οποία μονάχα μπορεί να υπάρξη ο ανώτατος βαθμός της ελευθερίας.
Κι ο απελευθερωτικός αυτός αγώνας του ελληνικού προλεταριάτου μόνο συνδεόμενος με τον αγώνα  του παγκόσμιου προλεταριάτου, πάνω στα πεδίο του διεθνισμού μπορεί να αναπτυχθή και να οδηγήσει την προλεταριακή επανάσταση στο θρίαμβό της.
Στον αγώνα της η εργατική τάξη θα χρησιμοποιήση την πείρα όχι μόνο του παγκόσμιου εργατκού κινήματος, αλλά κι’ όλων των άλλων ιστρορικών κινημάτων και της Ελληνικής επανάστασης του 1821. Θα βαδίση στο δρόμο της με πλήρη συνείδηση των σκοπών της και των μέσων με τα οποία θα τους πραγματοποιήση. Το επαναστατικό επιτελείο του προλεταριάτου δεν θα χρειασθή να χρησιμοποιήση απέναντι της τάξης του το ψέμμα και την απάτη για να την παρασύρει στον αγώνα.
Ένα μέρος της εργαιτκή τάξης – ακόμα πολύ μικρό – ακολουθεί την γραμμή της Οργάνωσής μας γραμμή που χάραξαν τα 4 πρώτα συνέδρια της Κομμουνιστικης Διεθνούς και συνεχίζει σήμερα η Διεθνής Αριστερή Αντιπολίτευση, σαν την σωστότερη κομμουνιστική τακτική για την ανατροπή του καπιταλισμού και την λύση των ζωτικών προβλημάτων της εργατικής τάξης από τα Σοβιέτ των Ελλήνων εργατών. Η πείρα των καθημερινών αγώνων και η επαπλήθευση μέσα σ’ αυτούς της πολιτικής της οργάνωσής μας θα πείση ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας μας ότι η οργάνωσή μας αποτελεί την μοναδική εγγύηση για την πραγματοποίηση του κομμουνισμού στην χώρα μας. Κάθε προλετάριος σήμερα θυμάται τα λόγια του Τσερνιτσέφσκυ : «Ας γίνει ότι θέλει, τη νίκη όμως το δικό μας στρατόπεδο θα την γιορτάση» ! "





24 Δεκεμβρίου 2012

ΕΠΙΚΗΔΕΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΕΙΟΜΑΡΞΙΣΤΕΣ

Πολλοί παραξενεύονται πως ένας τύπος δημοσιεύει τέτοια παρελθεντολογικά ζητήματα.... Τι να κάνουμε σαν ζώντα όντα έχουμε εμμονές. Εξ' άλλου είναι τύχη να σου πέσουν τόσα κείμενα από το παρελθόν.... Μπορώ να τα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου??

Άδικος κόπος με τρώει η ψυχή μου



Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

8 ΙΟΥΛΙΟΥ 1946


ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ

ΠΡΟΔΡ. ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗΣ

ΝΑ ΠΟΙΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ


Μπήκε στις γραμμές του Κόμματός μας στο τμήμα Κοζάνης στα 1929. Στο κλάδο του, σαν ζαχαροπλάστης, υπήρξε ένα στέλεχος συνδικαλιστικό.
Ήτανε ένας φλογερός αγωνιστής της τάξης του και σαν τέτοιος καταδιώχθηκε από την ασφάλεια και επανειλημμένα φυλακίστηκε και εξορίστηκε.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής πήρε ενεργό μέρος στο κίνημα αντίστασης. Για την ενεργό του συμμετοχή εχτιμήθηκε από τους συναγωνιστές του, αλλά ακριβώς γι’ αυτό συγκέντρωσε και το μίσος της σταλινικής ηγεσίας. Τον καταδίωξαν και τον παρέδωσαν στους ταγματαλήτες του Μιχάλ Αγά στις 22 Απριλη. Παραδόθηκε από αυτούς στους γερμανούς καταχτητές, οι οποίοι τον εχτέλεσαν στοις 2 Ιοούνη 1944 στη Μπάρα της Σιάτιστας. Έτσι πραγματοποιήθηκε πλήρης συνεργασία σταλινικής ηγεσίας – ταγματαλητών και καταχτητών. Ο συναγωνιστής μας αντιμετώπισε τα χιτλερικά βόλια με τις λέξεις. « Ζήτω η Επανάσταση !».
Η σταλινική εμπάθεια δεν σταμάτησε εδώ, έτσι δείχνει και την ενοχή της. Η Εθνική αλληλεγγύη αρνείται να ενισχύσει την οικογένειά του γιατί ο Βαλανίδης ήταν αρχειομαρξιστής.
Οι συτνρ. Κοζάνης που τον γνώρισαν από κοντά δηλώνουν ότι θα αγωνιστοούν για να συμπληρώσουν τα κενά που άφησε η δολοφονία του. Και έτσι από τη Κοζάνη είανι ο δεύτερος, μετά από το Γιάννη Μακρή ή Βαμβακιά, σύντροφος που δολοφονήθηκε από τη σταλινική ηγεσία.
Αιώνια η μνήμη σ’ αυτούς που πέσανε στον ιερό αγώνα της επικράτησης της εργατικής τάξης, στον αγώνα του αρχειομαρξισμού.




Η ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

17 Ιουνίου 1946

ΔΗΜ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ (κατεστραμένος ο τίτλος λόγω κακής ποιότητας αντιγράφου....)

Εκτελέστηκε στο Νεζερό από τους Ιταλούς καταχτητές κατάγονταν από τη Γιανιτσού της Λαμίας.

Κατάγονταν από τη Γιανιτσού της Λαμίας. Εργάτης που εργάζονταν στα μπετά. Ένας από τους σπάνιους χαρακτήρες. Τα λίγα γράμματα που του άφησε η κοινωνία να μάθει δεν του έδωσαν τη δυνατότητα για μιά πλούσια θεωριτική κατάρτητση. Στηριζόμενος στα ταξικά του ένστιχτα, στον ειλικρινή του χαραχτήρα κατώρθωσε να αποχτήσει ένα βαθύ μαρξιστικό κριτήριο που να τον κάνει να τοποθετείται σωστά. Από το 1927 ήταν μέλος του ΚΚΕ. Το διάβασμα της «Πάλης» τον έκανε να δει το σωστό δρόμο. Οι ηγέτες σταλινικοί του απαγόρευσαν να τη διαβάζει. Το 1931 τους κατάλαβε και προσχώρησε στις γραμμές μας. Έμεινε από τότε πιστός στο κόμμα της τάξης του στον Αρχειομαρξισμό. Οι φραξιονισμοί τον βρήκαν έναν από τους πιό μαχητικούς αντιπάλους των.
Εργάστηκε με απαράμιλλη μαχητικότητα αφοσίωση και αυτοθυσία στους αγώνες των εργατών του κλάδου του. Οι μπετατζήδες δεν τον ξεχνούν. Το κόμμα μας τον τίμησε κάνοντάς τον υπεύθυνο της «Πάλης των Τάξεων» πριν από τη κήρυξη της διχτατορίας του Μεταξά.
Η δικτατορία για να χτυπήση το Κόμμα μας και τη «Πάλη» που εξακολουθούσε να βγαίνει παράνομα συνέλαβε στις αρχές τις δικτατορίας, το Δεκέμβρη του 1936, το σύντροφό μας Λαμπρόπουλο και τον έστειλε εξόριστο στο νησί του θανάτου τη Γαύδο. Δέχτηκε με βαθειά συνείδηση του σκοπού της τάξης και του κόμματός του όλα τα μαρτύρια του εξόριστου , τρομοκρατία, ξυλοδαρμοί, διαρκής πείνα, σκληρή δουλειά που επιβάλλονταν για την αυτοσυντήρηση της κολεχτίβας. Τα πέντε συνεχή χρόνια που έμεινε στη Γαύδο γύριζε νηστικός, μισόγυμνος και πολλές φορές ξυπόλυτος πότε για να μαζέψει λίγα κραδόκοκα (μοναδικά φρούτα της Γαύδου) πότε κανένα εύρημα βγαλμένο από τη θάλασσα στα βράχια του νησιού.
Πολλοί λίγησαν μα αυτός πιστός στον ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης ονειροπουλούσε τη μέρα που θα βρίσκονταν στην Αθήνα ανάμεσα στους συντρόφους του και τους συναδέλφους του που ήξερε πόση εκτίμηση τρέφουν στους ήρωες που μένουν ακλόνητοι στα ιδανικά τους.
Για νάρθει μια ώρα γρηγορώτερα οργάνωσε μαζύ μ’ άλλους συντρόφους του δραπέτευση. Τον Απρίλιο του 1938 πέρασαν με καίκι στη Κρήτη μα από κακή σύμπτωση πιάστηκαν και στάλθηκαν στη Γαύδο.
Ήρθε η κατοχή. Οι γερμανοί βρέθηκαν στη Γαύδο. Ο Λαμπρόπουλος γυρίζοντας στη παραλία για να βρεί τίποτα το χρήσιμο, βρήκε λάστιχα. Τα κομμάτιασε για να φτιάξουν τα μέλη της κολλεχτίβας, παπούτσια που ήταν ξυπόλητα ή φορούσαν τσαρούχια. Αυτό παραλίγο θα του στοίχιζε τη ζωή, ήταν από λαστιχένια βάρκα του γερμανικού στρατού. Δεν δολοφονήθηκε τότε για να δολοφονηθεί ύστερα από δυό χρόνια από τους Ιταλούς καταχτητές. ¨Οταν οι γερμανοί κατάλαβαν ότι οι εξόριστοι έκαναν προπαγάνδα στο γερμανικό στρατό διέταξαν την Ελληνική κυβέρνηση να μεταφέρει όλους τους εξορίστους από το νησί.
Κατά τη μεταφορά κρατήθηκε 6 μήνες στις φυλακές Χανίων. Κατόπι στάλθηκε το 1942 στη Μονεμβασία της Πελοποννήσου για να σταλεί στο τέλος του ίδου χρόνου στα Τρίκαλα. Από κει οι αρχές τον κλείσανε στο στρατόπεδο της Λάρισσας μέχρι τη μέρα που μαζί με 104 στάλθηκεν στις 6 Ιούνη 1943 στο Νεζερό και εχτελέστηκε. Στους συντρόφους μας που αποχαιρέτησε στο στρατόπεδο της Λάρισσας έμεινε αλησμόνητη η ψυχραιμία του όταν τον κάλεσαν. Τους αποχαιρέτησε με τη πίστη ότι βάδιζε στο θάνατο. Έπεφτε κάτω από τα βόλια των μιλιταριστών οργάνων του ιταλικού ιμπεριαλισμού, πιστός, ακλόνητος μαχητής του Αρχειομαρξισμού. Τιμή στους ήρωες που πέσαν τιμημένα στον ιερό αγώνα μας. Ο Μήτσος Λαμπρόπουλος υπήρξε ένας από τους ήρωες αυτούς.


H OIKOΓΕΝΕΙΑ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΘΥΜΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΧΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ


Ο Νάκος Γεωργίου Πανόπουλος ήταν εργάτης γης, ηλικίας 30 ετών από το χωριό Πλατίστωμο (αυτό βγάζω δυσνόητο λόγω κακής ποιότητας) της Λαμίας και μέλος του Αρχειομαρξιστικού Κόμματος από το 1933. Την οικογένειά του αποτελούσαν ο γέρος πατέρας του, τρεις αδελφές του άγαμες και ένας ακόμη αδελφός του δηλαδή εν όλω έξη άτομα. Όταν πολύ καιρό μετά την κατοχή ο Βελουχιώτης απεφάσισε να βγει στο βουνό μαζί με άλλους πέντε το σπίτι του Νάκου Πανόπουλου δέχτηκε και έδωσε τροφή και στέγαση καθώς και κάθε χρήσιμη πληροφορία και βοήθεια επί πολύ διάστημα σ’ αυτόν και στο μικρό τότε πυρήνα του αντάρτικου στρατού.
Ο ίδιος ο Βελουχιώτης δέχτηκε μ’ ενθουσιασμό τον Πανόπουλο και τον αδελφό του στη ομάδα του.
Στο τέλος του 1943 οι Γερμανοί εξαπέλυσαν μιά μεγάλη επιχείρηση που είχε για σκοπό την εξόντωση ταν ανταρτών. Προχωρώντας στην εκτέλεση του σχεδίου τους αυτού βρήκαν αντιμέτωπες εις διάφορες ομάδες ανταρτών προς τις οποίες και χτυπήθκαν σε σειρά μαχών.
Σε μιά απ’ αυτές τις μάχες ο αδελφός του συντρόφων μας Πανόπουλου έπεσε νεκρός. Οι Γερμανοί ύστερα συνεχίζοντας την καταδίωξη των ανταρτών έφθασαν στο χωριό Πλατύστων, όπου ενισχυμέναι με μαύρους των ιταλικών αποικιών συνέλαβαν αρκετές από τις γυναίκες του χωριού μεταξύ των οποίων και τις αδελφές του Πανόπουλου τις οποίες και παρέδωσαν στους μαύρους για φύλαξη. Οι τελευταίοι αφού τις εχτύπησαν και τις βασάνισαν τις εβίασαν κιόλας επανειλημένα.
Ο Πατέρας του Πανόπουλου μαθαίνοντας το θάνατο του παιδιού του και το κτηνώδη βιασμό των κοριτσιών του τρελλένεται. Και τώρα έρχεται η σειρά των σταλινικών. Μαθαίνοντας ότι ο Νάκος Πανόπουλος ήτανε παληός αρχειομαρξιστής και έχοντας λάβει οδηγίες από τους ηγέτες τους για εξόντωση όλων των αρχειομαρξιστών και κάθε αντιπολιτευόμενων κουμμουνιστή, πιάνουν το σύντροφό μας Νάκο Πανόπουλο και μαζύ με τους συντρόφους μας Μήτσο Βογιατζή και Πονηρό τους εχτελούν στα τέλη του 1944 ανταμοίβοντας έτσι τις θυσίες των συντρόφων μας και την αφοσίωσή τους στην σοσιαλιστική ιδεολογία.
Έτσι από όλη αυτή την οικογένεια η οποία υπέστη τόσες θυσίες για την εξυπηρέτηση των καταπιζομένων και του σοσιαλισμού απέμειναν τρις απορστάτευτες μαρτυρικές αδελφές του συντρόφου μας Ν. Πανοπούλου με τον τρελλό πατέρα τους.


ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ

ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1932

ΧΡΟΝΟΣ Γ ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 199



ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΚΔΙΚΗΘΗΤΕ

ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΘΗΡΙΩΔΙΑΣ

Ο σ’ Αδαμόπουλος που άγρια δολοφονήθηκε απ’ τον αστυφύλακα   .....Καλογιάννη την περασμένη Κυριακήτο βράδυ, περιφρουρώντας την ηρωική απεργία των αρτεργατών. Ο σ’ Αδαμόπουλος σκοτώθηκε με τον πιό κτηνώδη τρόπο. Ο  κτηνάνθρωπος χαφιές τον άρπαξε απ’ τα μαλλιά, τον κτυπούσε με πρωτοφανή λύσσα και κτηνωδία με γροθιές στο πρόσωπο κατ’ επανάληψη και τον πέταξε χάμω σπρώχνοντάς τον. Ο σ’ Αδαμόπουλος σωριάστηκε αναίσθητος. Ο χαφιές – κτήνος είπε ¨Άστε τον το γέρο, τα κάνει ψέμματα” και τον άρπαξε πάλι απ’ τα μαλλιά, τον σήκωσε κι’ άρχισε να τον χτυπά στο πρόσωπο με λύσσα αφάνταστη και προσθέτοντας κυνικά “Θα ξαναθυμηθώ πως έπαιζα μπόξ”, ενώ οι εργάτες φώναζαν πως ο σύντροφός μας δεν έχει ζωή και ζητούσαν να τον αφήσει.
Κάτω από τα άγρια χτυπήματα έπεσε ο σύντροφός μας νεκρός. Οι χαφιέδες τον μετέφεραν στο τμήμα κι’ από κει στο νεκροτομείο. Την επομένη έκλεψαν το νεκρό του για να μη διενεργηθεί κανούργια νεκροψία κι’ αποδειχθεί η άτιμη δολοφονική επίθεση των χαφιέδων.
Ένας ακόμη αγωνιστής εργάτης έπεσε θύμα της αστυνομικής τρομοκρατίας και κτηνωδίας. Το προλεταριάτο δεν θα το ξεχάσει ποτές. Θα πάρει σύντομα εκδίκηση.







ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ  ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ



“Θάμαι πάντα μαζί σας και σο πλευρό σας και καλώ όλους τους αρτεργάτες να δούνε το φως και νάρθουνε μαζί μας”

Αγαπητοί σύντροφοι.
Είμαι αδελφός του άγρια δολοφονημένου απ’ τους «φρουρούς της τάξεως» σ΄Αδαμοπούλου στην ηρωική μας απεργία. Ήμουνα κι’ εγώ ένας αρτεργάτης που δούλευα σαν σκλάβος νύχτα μέρα πάνω στη σκάφη για ένα τιποτένιο μεροκάματο και για μιάν άθλια ζωή. Ήμουνα συντηρητικός και νόμιζα πως οι κομμουνιστές είνε φονιάδες. Ο σκοτωμός του αδερφού μούδειξε καθαρά πως οι φονιάδες είνε οι φρουροί των εκμεταλλευτών και θύματα κείνοι που αγωνίζονται για το ψωμί τους. Δεν θα ξεχάσω πoτές πως άρπαξαν με τη βία μέσα από τα χέρια μας το νεκρό του δολοφονημένου αδερφού μου, τον έθαψαν στα κρυφά και μας τσάκισαν εμάς και μένα  στο ξύλο. Δεν θα ξεχάσω ποτές το αιματηρό αυτό μάθημα. Νοώθω σήμερα πως μονάχα με την οργανωμένη μας δύναμη και τον αποφασιστικό αγώνα θα κερδίσουμε το ψωμί μας και τη λευτεριά μας και στον αγώνα αυτό θάμαι πάντα μαζύ σας και στο πλευρό σας και καλώ όλους τους αρτεργάτες να δούνε το φως και να ρθούνε μαζί μας.


Με αγάπη
Ε. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ







Τονίζω ότι η δακτυλογράφηση είναι από άθλιο πρωτότυπα οπότε και κάνω λάθη και  έλεος μόνος είμαι πόσο να δακτυλογραφήσω??




22 Δεκεμβρίου 2012

ΤΑ ΣΠΑΝΙΑ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΥΣ ΑΘΗΝΩΝ






ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 60....


Εύχομαι σ' όλους του φίλους και φίλες υγεία, χαρά και αγάπη.... Όπως λέμε εδώ στους Αμπελοκήπους.... ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, σαν πλακώσει στεναχώρια και ζεβντάς...


Λοιπόν εγώ έζησα σαν κούτσικος στους Αμπελόκηπους την δεκαετία του 60.... Πρόκανα και έζησα σπάνιες εμπειρίες που ξεχωρίζουν από όλη την Ελλάδα... Ημέρες πριν η μάνα άδειαζε  το μεγάλο τραπέζι της τραπεζαρίας, το σκούπιζε έβαζε πάνω μια πήλινη γαβάθα και ζύμωνε αλεύρι φτιάχνοντας κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Επίσης φτιάχναμε και υπέροχα τσουρέκια και το σπίτι μύριζε όλο. Η συνταγή πάντα άλλαζε. Πότε η νονά έδινε μια νέα εκδοχή πότε ο Τσελεμεντές πότε το ΡΟΜΑΤΖΟ ή η γειτονιά. Το θέμα ήταν πάντα η επιτυχία. Ποτέ δεν ήταν ταυτόσημα τα αποτελέσματα....


Ο στολισμός του δέντρου ήταν αποτέλεσμα συνέργειας μάνας και αδελφής. Εγώ είχα την επιμέλεια της φάτνης... Φάτνη υπέροχη φτιαγμένη από τα φοβερά χέρια Αυστριακών μαστόρων που πάντα μας έφερνε η οικογένεια των Καθολικών του 5ου ορόφου.... Ο πάτερ (έτσι τον έλεγα) αδελφός της γυναίκας που έμενε στον 5 όροφο με το υπέροχο χαμόγελο και την ζεστή αγκαλιά μου έφερνε πάντα μια φάτνη από την Αυστρία...



Στην απέναντι πολυκατοικία έμενε η αδελφή του Πατριάρχου Αθηναγόρα. Υπέροχη κυρία. Αυτή πάντα μου έφερνε υπέροχα Τούρκικα μπακλαβαδάκια άρτι αφιχθέντα από την Πόλη. Μια σύγκρουση, ένας υπέροχος ανταγωνισμός ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Παπισμό... Στόχος ο AKRAT...

Η νονά που έμενε απέναντι έφερνε πάντα υπέροχο λαδωτήρι από την Μυτιλήνη και γλυκά που την έφερνε ο νονός από το Πεντάγωνο... Ο Ιερολοχίτης νονός με τον πατέρα τον κεντρώο πάντα ήταν σε μια υπόκωφη κόντρα αλλά λόγω Χριστουγέννων ομονοούσαν. Ο νονός με πήγαινε πάντα τα Χριστούγεννα στο γήπεδο και έβλεπα τον ΠΑΟ...


Τα ψώνια γίνονταν παραδοσιακά στον ΧΡΟΝΑ και στον ΚΑΝΕΛΟ (σήμερα είναι το γνωστό μπαρ ΜΠΡΙΚΙ).... ενώ μαναβική στον ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ δίπλα από το σημερινό ΕΒΕΡΕΣΤ...  Αυτές τις ημέρες με ξενιτεύαν στην Βαρβάκειο για κρέας και στο ΜΙΝΙΟΝ για ρουχαλάκια.... Η χειρότερη ημέρα.... Με αποσπούσαν από την τρομερή ομάδα μας ΑΟ ΧΗΜΕΙΟΥ που έδρευε στην υπέροχη αλάνα του Χημείου του Κράτους... Επίσης το νέο VELAMOS το ηρωικό μου ποδήλατο θα έμενε για λίγες ώρες αχρησιμοποίητο...


Τα κάλαντα ήταν μια προσωπική υπόθεση. Έπαιρνα σβούρα όλα τα διαμερίσματα με μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Τι χρήμα χάζευα.... Η κατάθεσις γινόταν πάραυτα στο υπέροχο παιχνιδάδικο της Σούτσου... Αγαπημένες αγορές τα πούλμαν... Έρως μέγιστος... Απορώ πως δεν έγινα οδηγός σε πούλμαν....


Φρέσκος πάγος γέμιζε το ψυγείο πάγου που μας έφερνε ο Θανάσης παγοπώλης της γειτονιάς.... Ο κυρ Σίμος μας έφερνε τα ψώνια από τον ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ τον μανάβη...  Τα μαχαίρια μας τα ακόνιζε το περιπλανώμενος ακονιστής... Ενώ φύλλα και γάλα αγοράζαμε από τα λεγόμενα ΓΕΡΟΝΤΟΠΑΛΊΚΑΡΑ που τώρα είναι το μπαρ του Γιάννη δίπλα στο ξενοδοχείο του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ... Αυτό ήταν το τρομερό μου άγχος γιατί μικρός φοβόμουν τα γατιά... Και το μαγαζί στην φαντασία μου είχε 500 γάτες ένα ψυγείο και μια μυρωδιά βρασμένου γάλατος που με αηδίαζε...

Τις ημέρες εκείνες με πήγαινε βόλτα στον ΓΑΙΤΑΝΑΚΗ ο αεροπόρος που πάλεψε στον ΙΣΠΑΝΙΚΟ εμφύλιο με τους Δημοκρατικούς... Έτρωγα, έτρωγα καμιά φορά με πήγαινε και στον ΘΕΜΗ.... Ο πατέρας ψώνιζε γλυκά από τον συμπατριώτη Αιγύπτιο Έλληνα τον ΜΙΚΕ επειδή η γιαγιά μου ήθελε στις γιορτές θα θυμάτε τα παλαιά στην Αλεξάνδρεια... Με πήγαινε και στην γειτόνισα που είχε ένα δούλο μελαμψό Αιγύπτιο και κρατούσε πάντα μια μαγκούρα και τον απειλούσε... Βλέπεις ήταν κυρά εξ ΑΛεξανδρείας και σκυλοβαριόμουν φρικτά γιατί είχαν στην πάρλα ένα τουπέ και παιδιά δεν υπήρχαν...

Τα φοβερά ήταν τα σινεμά της γειτονιάς... Παντού κινηματόγραφοι βλέπετε οι Αμπελόκηποι ήταν η γειτονιά του ΣΙΝΕΜΑ.... Μανιώδης του ΑΛΕΞ σήμερα ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ..... Τι θαλπωρή και τι έργα παιδικά έβλεπα.... Η μάνα μου μου έπαιρνε χειμωνιάτικα γρανίτα γιατί έκλαιγα σαν άθλιο μούλικο...




Τέλος το ωραιότερο έθιμο των Αμπελοκήπων ήταν η φοβερή εμπειρία στον δρόμο προς το Σούνιο... Ο ΑΚRAT πάνω στην αγκαλιά του οδηγού έπαιρνε το τιμόνι ... μιας και τα πόδια δεν έφταναν στα πεντάλ ενός οχήματος μυθικού... ΜΕRCENTES μετακατοχική με φλας που άναβαν αφού ανεβοκατέβαιναν κάτι παλούκια δεξιά και αριστερά.... Όχημα από τα έργα τα πολεμικά ξέρετε με ουρανό πάνω ψηλά.... Αισθανόμουν σαν αξιωματικός του ΡΑΙΧ....

Εξαιρετική διασκέδαση το ΡΑΔΙΟ.... Μια μαγεία... Μαγείρευε η μάνα η αδελφή έραβε και ο πατέρας μαστόρευε το κόλλημά του τα ράφια τις κορνίζες και τα σκαμπό που τα χαρίζαμε δεξιά και αριστερά...

Α..... Ξέχασα και την βόλτα στου ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ.... Σήμερα είναι το κτήριο του ΑΣΕΠ.... Εκεί στο τεράστιο κτήριο αγοράζαμε κρουασάν και υπέροχα γλυκά....


Ε άλλα δεν είχαμε.... Μόνο παιχνίδι και ύπνους....


Αυτά ήταν τα έθιμα των ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ στην δεκαετία του 60.... Σε καμιά άλλη περιοχή της Ελλάδος δεν υπήρξαν τέτοια υπέροχα μαγικά έθιμα...


χαχα σας κούφανα έ ?? Ε σιγά μην είχαμε σπάνια....

16 Δεκεμβρίου 2012

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΑΣ ΚΤΥΠΗΣΕ ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο AKRAT

Θλήψις και οδυρμός εις τους οικοίους του. Ο AKRAT απεβίωσε και πλέον απομένει ένας μόνος εις την Ελλάδα...

Παρακαλείσθε όπως αποστείλατε αντί στεφάνων χρήματα εις το ίδρυμα "ΔΙΑΣΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ AKRAT".

Δεκτές επιταγές εμβάσματα και μπικικίνια πάσης φύσεως....

Οι χορηγοί θα αναρτηθούν εις μαρμάρινη πλάκα εις το μέγαρον AKRAT


11 Δεκεμβρίου 2012

Παντρεύονται δύο Κουμιοτόπουλα....

Στον ανηψιό μου τον Κουμιότη και την καλή του από την Πλατάνα στην μέλλουσα ζωή τους αφιερώνω το τραγούδι που τραγούδησε ο πατέρας και η μάνα μου στον γάμο της αδελφής μου και ....  σε μένα... Η μάνα και ο πατέρας είχαν ηχογραφηθεί τραγουδώντας αυτό το άσμα... Η εκπομπή στην ΕΤ2 μπορεί τότε και ΥΕΝΕΔ γράφτηκε σε κασσέτα που τώρα δεν ξέρω που να την παίξω...

Καλό ταξίδι στον αγώνα της κοινής ζωής...

Καλοτάξιδοι....

Με αγάπη και θάρος....





για αυτόν τον νεαρό ... είχα αναρτήσει θέμα...

http://akrat.blogspot.gr/2009/06/blog-post.html


εδώ σε ένα αγώνα του.... ο ασπρούλης είναι....



σπουδαίος αθλητής και υπερασπιστής του εαυτού του και άλλων... Μια φορά με δέκα....!!!! δεν κόλωσε τους έκανε μπλε μαρέν αράπα΄......


η νύφη είναι από την Πλατάνα μας την αγαπημένη






 

07 Δεκεμβρίου 2012

ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΙ .... ΕΝΑ ΑΝΤΙΔΥΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΑΞΙΑΣ...

Έκπληκτος από την ανάρτηση του εκδότη του ΦΑΡΦΟΥΛΑ και από το blog του σπεύδω να το αναδημοσιεύσω   http://farfoulas.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html

Ο συγγραφεύς του Ζάχος Παπαζαχαρίου γνωστός για την απίθανη γραφίδα του ξανακέντησε....

Διαβάζοντας το θέμα αυτό θα ταξιδεύσετε στην αρχαία Αίγυπτο, στο Βυζάντιο κλπ κλπ κλπ

ΡΟΥΦΗΞΤΕ ΤΟ ΟΛΟ.....



 του Ε.-Ζάχου Παπαζαχαρίου

Και ξαφνικά μας πρόκυψε ο Κύριος Ρύντιγκερ Σάπερ (Rudiger Schaper), Γερμανός συγγραφεύς το επάγγελμα, για να μας θυμίσει ότι ο μεγαλύτερος πλαστογράφος των αιώνων  ήταν Έλληνας!  Ο αλήστου μνήμης Κωνσταντίνος Σιμωνίδης.  Στον πρόλογο για την ελληνική έκδοση του βιβλίου  «Η οδύσσεια του πλαστογράφου  Κωνσταντίνου Σιμωνίδη» φροντίζει να ξορκίσει την εύλογη υπόνοια του αναγνώστη, μήπως το βιβλίο του έχει κάποια σχέση με το κύμα συκοφαντίας των Ελλήνων και της Ελλάδας που κυριάρχησε στη Γερμανία τα δύο τελευταία χρόνια:
 «Συχνά με ρωτούν  αν το βιβλίο μου πρέπει να διαβαστεί ως σχόλιο στην παρούσα πολιτικοοικονομική κρίση, ενδεχομένως και ως περιγραφή του χαρακτήρα των Ελλήνων. Απαντώ λοιπόν με ένα όχι. Επειδή η συναρπαστική  καλλιτεχνική φύση αυτού του ανθρώπου με απασχολεί εδώ και χρόνια. Ο Σιμωνίδης και το έργο του σχετίζονται με  γενικότερα φαινόμενα του πολιτισμού και της παράδοσης. Η επικαιρότητα με πρόλαβε και στη χώρα μου. Στις αρχές του  2011,  όταν κυκλοφόρησε η Οδύσσεια του πλαστογράφου, ένας υπουργός Εθνικής Άμυνας στη Γερμανία αναγκάστηκε να παραιτηθεί για λόγους αξιοπιστίας εξ αιτίας της διδακτορικής του διατριβής. Δεν ήταν ο μόνος πολιτικός με «πλαστή» διατριβή».
Φταίει  λοιπόν η άτιμη η επικαιρότητα, που πρόλαβε τον Κύριο Ρύντιγκερ Σάπερ, γιατί ο ίδιος  δεν είχε την πρόθεση να συκοφαντήσει τους Έλληνες γράφοντας ένα βιβλίο για τη ζωή ενός Έλληνα που καταχωρήθηκε ως ο μεγαλύτερος πλαστογράφος της ιστορίας. Το  ίδιο το βιβλίο του όμως τον διαψεύδει αυτή την ώρα,  όπου οι Έλληνες και η Ελλάδα συκοφαντούνται και προβάλλονται ως οι μόνοι αμαρτωλοί για αμαρτήματα που πράττουν κατά κόρον όλοι οι άλλοι  Ευρωπαίοι. Και το έγραψε και σε μια μορφή ανάμεσα στο μυθιστόρημα και στο δοκίμιο, για να μπορεί να πει σε όσους θα του καταμαρτυρήσουν ανακρίβειες: «Μυθιστόρημα είναι, ό,τι θέλω γράφω. Τέχνη κάνω!»
Φυσιολογικά  το… «μυθιστόρημά» του είναι γεμάτο ανακρίβειες,  άλλες οφειλόμενες σε άγνοια της βιβλιογραφίας και της ιστορίας, άλλες όμως ηθελημένες.  Είναι εμφανές από το κείμενό του πως ο Κύριος Ρύντιγκερ Σάπερ δε βρήκε τις μελέτες του…Ι.Μ. Χατζηφώτη, του Ι.Τ. Παμπούκη, ούτε καν το άρθρο του Δ. Ζαχαράτου, στο «Ε» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας.. Βρήκε  παλιότερα  δημοσιεύματα και πορεύτηκε μ’ αυτά…
Αλλά ας πάρουμε το θέμα απ’ την αρχή κι από το τραγικό ερώτημα: Υπήρξε όντως πλαστογράφος ο Κωνσταντίνος Σιμωνίδης; Το πρώτο κείμενό του που ενόχλησε το  κατεστημένο, είχε άμεση σχέση με την κοσμοϊστορική εφεύρεση της φωτογραφίας. Η  «Ερμηνεία των Ζωγράφων» του Διονυσίου του εκ Φουρνά, εγχειρίδιο βυζαντινής εικονογραφίας,  που εξέδωσε στην Αθήνα το 1853,  περιέχει τη συνταγή της …έγχρωμης φωτογραφίας,  που θεωρήθηκε ψευδεπίγραφη, κατασκευασμένη απ’ τον ίδιο.
Αν το δούμε ψύχραιμα, ο φουκαράς ο Σιμωνίδης δεν πλαστογράφησε τίποτε. Είτε βρήκε τη συνταγή της έγχρωμης φωτογραφίας σε κάποιο άλλο χειρόγραφο και  την ενσωμάτωσε στην «Ερμηνεία των Ζωγράφων», είτε τη σκαρφίστηκε μόνος του, όπως διατείνεται ο τρίτος  εκδότης της «Ερμηνείας», διαπρεπής Πηλιορείτης  λόγιος Α. Παπαδόπουλος -Κεραμεύς  (εκδόσεις Σπανός). Και στη μία και στην άλλη περίπτωση δεν πλαστογράφησε. Γιατί η συνταγή της έγχρωμης φωτογραφίας είναι αληθινή, δεν είναι ψεύτικη! Και αν μεν τη βρήκε κάπου αλλού και την παρουσίασε ως έργο του ζωγράφου Ιεροθέου, μαθητή του μεσαιωνικού ζωγράφου Πανσέληνου, το έκανε για να προβάλει  την πρωτιά των Ελλήνων στην εφεύρεση της έγχρωμης φωτογραφίας, τον καιρό που οι Γάλλοι χάλαγαν τον κόσμο με τη «Νταγκεροτυπία» που αυτή ήταν… ασπρόμαυρη. Η συρραφή άλλωστε κειμένων ή η αντιγραφή από άλλους συγγραφείς, ήταν κοινή πρακτική στους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους. Δεν εθεωρείτο  «λογοκλοπή» ή πλαστογραφία. Αν  σκαρφίστηκε μόνος του τη συνταγή, πάλι δεν είναι πλαστογράφος. Αντίθετα του οφείλονται τα εύσημα του μεγάλου, του πολύ μεγάλου εφευρέτη, μεγαλύτερου  κι απ’ τον Έντισον κι απ’ το Νταγκέρ κι από τους Αδελφούς Λυμιέρ.
Δε φταίει κανείς αν οι εφευρέτες της «Νταγκεροτυπίας» ο Νιεπς και ο Νταγκέρ δεν ήξεραν τη… βιβλιογραφία. Ο «σκοτεινός θάλαμος» ήταν γνωστός από τους αλεξανδρινούς χρόνους. Τον ήξεραν και τον χρησιμοποιούσαν οι χαράκτες των «καμέο», αυτοί που χάραζαν πορτρέτα επώνυμων πάνω σε δαχτυλιδόπετρες από πολύτιμους λίθους. Παίρνανε ένα κατσικάκι νεογέννητο πριν ανοίξει τα μάτια του, το κρατούσαν στο σκοτάδι για κάποιες μέρες κι ύστερα το τοποθετούσαν μπρος στο πρόσωπο του  οποίου ήθελαν να αποτυπώσουν τη μορφή. Και η πρώτη εικόνα που έβλεπε το κατσικάκι ανοίγοντας τα μάτια του τυπωνόταν ανεξίτηλα  στον αμφιβληστροειδή των ματιών του. Έπαιρναν ύστερα τα μάτια απ’ το κατσικάκι, απομόνωναν τον αμφιβληστροειδή των ματιών του και είχαν δύο μικροσκοπικές φωτογραφίες, στην κλίμακα του καμέο όπου ήθελαν να χαράξουν το φωτογραφημένο πρόσωπο! Γι’ αυτό τα καμέο  και τα νομίσματα της εποχής εκείνης διακρίνονται για τη ρεαλιστικότατη  αναπαράσταση των προσώπων που παρουσιάζουν.
Από το σκοτεινό θάλαμο, που ήταν το μάτι απ’ το κατσικάκι, ως τη φωτογραφία ήταν ένα βήμα. Ως κι ο Ντα Βίντσι το είχε μυριστεί και  έγραψε γι’ αυτό. Ξέραν οι Ευρωπαίοι ότι τα παλιά ελληνικά  χειρόγραφα  περιείχαν θαυμαστές πληροφορίες  χρήσιμες για τον όψιμο πολιτισμό τους. Γι’ αυτό τα κυνηγούσαν μετα μανίας.
Γι’ αυτό  για την «Ερνηνεία των Ζωγράφων» ενδιαφέρθηκαν μεγάλα προσώπατα. Τέσσερις  μήνες μετά τη δημοσίευση της συνταγής της «Νταγκεροτυπίας» στο Παρίσι, ο εκδότης της, διευθυντής των εκδόσεων της Βασιλικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας  Ντιντρόν, έρχεται στην Ελλάδα με εντολή του υπουργού Εσωτερικών της Γαλλίας. Συναντά στο Άγιον Όρος το νεαρό καλογεράκι Κωνσταντίνο Σιμωνίδη, που του πουλάει ένα αντίγραφο της «Ερμηνείας των Ζωγράφων» του Διονυσίου του εκ Φουρνά,  μέσα στο οποίο υπάρχει η συνταγή της έγχρωμης φωτογραφίας. Ο γαλλόφιλος υπουργός των στρατιωτικών της Ελλάδας, ο Βλάχος  πρώην γιατρός του Αλή Πασά Ιωάννης Κωλέτης,  έχει δώσει εν τω μεταξύ στο Ντιντρόν για διερμηνέα ένα τσιράκι του, νεαρό φοιτητή της Γεωπονικής, στον οποίο έδωσε στη συνέχεια και υποτροφία για σπουδές και για ν’ ακολουθήσει το Ντιντρόν στο Παρίσι. Στα πέντε χρόνια που πέρασαν ώσπου  να γίνει η δύσκολη μετάφραση της «Ερμηνείας», ο βασιλιάς της Βαβαρίας Λουδοβίκος,  πατέρας του βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα, έστελνε τον Δούκα του Λουξεμβούργου στο Παρίσι να πιέζει τον Ντιντρόν  να του παραδώσει το χειρόγραφο της «Ερμηνείας». Όχι γιατί τον ενδιέφερε η βυζαντινή εικονογραφία, αλλά γιατί  τον ενδιέφερε σαφώς  η συνταγή της έγχρωμης φωτογραφίας που είχε φτάσει στ’ αυτιά του. Στο διάστημα αυτό πέθανε από ανεξήγητη  αιτία, ο νεαρός φοιτητής  που είχε σταλεί από τον  Κωλέτη για να παρακολουθεί τον Ντιντρόν.
Όταν εκδόθηκε η γαλλική μετάφραση της Ερμηνείας το 1845, με εγκωμιαστική επιστολή του Βικτώρ Ουγκώ στον πρόλογό της,  ο Σιμωνίδης έμαθε πως δεν περιλάμβανε τη συνταγή της έγχρωμης φωτογραφίας και λύσσαξε. Προφανώς οι  μεταφραστές  δεν ενέταξαν στη μετάφρασή τους τη συνταγή της «Ηλιοτυπίας» για να μην αμφισβητήσουν την πρωτιά του  Νταγκέρ, ή για να μη δημοσιοποιηθεί η συνταγή. Ο Σιμωνίδης άρχισε τότε να αρθρογραφεί ενάντια  στους μεταφραστές  στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα, όπου και τελικά εξέδωσε ο ίδιος  την «Ερμηνεία των Ζωγράφων»  με τη συνταγή της έγχρωμης φωτογραφίας. Το 1853. 
Εδώ όμως τον παρέλαβαν  οι… «δυτικόφρονες» λόγιοι της Αθήνας,  Στέφανος Κουμανούδης, Ανδρέας Μουστοξύδης  και Αλέξανδρος Ραγκαβής. Ποιος ήταν αυτός που αμφισβητούσε τη Γαλλική Ακαδημία  και το Γαλλικό κράτος, που αγόρασε την εφεύρεση της φωτογραφίας από το Νταγκέρ και την άφησε ελεύθερη στη χρήση του κάθε πολίτη!  Από τους τρεις ο διπλωμάτης και λόγιος Ραγκαβής κυρίως, σ’ ένα εκτενές άρθρο του στο περιοδικό «Πανδώρα», κατεδάφισε το Σιμωνίδη και τον έβγαλε …πλαστογράφο, κατι που επανέλαβαν άκριτα όσοι έγραψαν γι’ αυτόν στη συνέχεια μέχρι σήμερα.
Ο Σιμωνίδης δεν πτοήθηκε. ‘Έχοντας συνείδηση  της τεράστιας σημασίας που είχε η έγχρωμη φωτογραφία, προσπάθησε να στηρίξει την άποψή του, ότι δηλαδή στην Ανατολή οφειλόταν η  πρωτιά της μεγάλης εφεύρεσης.  Έπλασε αναφορές της σε παλιά χειρόγραφα και βγήκε στην Ευρώπη για να τα διαδώσει. Εκεί όμως ανακάλυψε την ημιμάθεια και την ευπιστία των Ευρωπαίων λογίων, αλλά και τον φετιχισμό τους για τις αρχαιότητες, μάρμαρα, χειρόγραφα, νομίσματα. Αφού ξεπούλησε λοιπόν όσα χειρόγραφα είχε μαζί του, έφτιαξε κι άλλα  και τα πούλησε -Λέγεται ότι ως και στον Πάπα πούλησε τρίτο… Ομηρικό Έπος-  Σκέψου τι μόρφωση είχαν οι άνθρωποι που καθόριζαν τις τύχες του κόσμου και διεκδικούσαν και το …αλάθητο!  Ντενεκέδες ήταν, ξεγάνωτοι… Και επί πλέον ανήθικοι και σνομπ.  Ο Σιμωνίδης σίγουρα δεν ήταν απ’ αρχής «δυτικόφιλος». Στην Ευρώπη έγινε δαγκωμένος εχθρός της Δύσης και υποστηρικτής της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου υπερτερούσε από τα τέλη του 17ου αιώνα ο  ελληνοβυζαντινός πολιτισμός. Απέναντι στη ληστρική πρακτική των Ευρωπαίων είχε δημιουργηθεί φυσιολογικά η αντίστροφη τάση ανάμεσα στους Ανατολίτες. Ο αντι-ευρωπαισμός.
Αλλά και η  συνταγή της «Ηλιοτυπίας» που παρουσίασε ο Σιμωνίδης το 1853, ήταν αληθινή, δεν ήταν ψεύτικη! Το τραγικό είναι πως την εξέτασαν φιλόλογοι, που δεν είχαν ιδέα από φυσική και χημεία, και ήταν άμοιροι από Οπτική, Έτσι δεν πρόσεξαν  πως στην προετοιμασία της φωτοπαθούς πλάκας η συνταγή του Σιμωνίδη προβλέπει τρεις διαφορετικές επιστρώσεις φωτοπαθούς υλικού και  πως πρόκειται για έγχρωμη  φωτογραφία και όχι για την ασπρόμαυρη που  εφεύρε ο Νταγκέρ το 1839.
Πρέπει να πούμε πως η «αρχή της τριχρωμίας» δεν ήταν τότε γνωστή στην Ευρώπη και πως μόνο το 1869 ο Γερμανός Κάρολος Κρος, 19 χρόνια μετά τη δημοσίευση του Σιμωνίδη, διατύπωσε τη θεωρία ότι με τρία μόνο χρώματα του φάσματος μπορούμε να αναπαράξουμε όλα τα χρώματα που υπάρχουν στη φύση, ανακατεύοντάς τα σε διάφορες αναλογίες. Πατώντας σ’ αυτή την αρχή έφτιαξε ο Αλσατός Γκαμπριέλ  Λίππμαν  τη «φωτογραφία των χρωμάτων» και την ανακοίνωσε το 1891. Και πατώντας στην ανακοίνωσή του έφτιαξαν οι Αδελφοί Λυμιέρ την «αυτόχρωμη πλάκα» το 1895, την ίδια χρονιά που εφεύραν και την κινηματογραφική μηχανή, 42 χρόνια μετά την δημοσίευσή της έγχρωμης «Ηλιοτυπίας» από τον Σιμωνίδη. - Ο Λίππμαν πήρε το Νόμπελ φυσικής το 1908.
Πρέπει να θυμόμαστε πως ο Σιμωνίδης  δεν πούλησε ποτέ το παραμικρό από την εθνική μας κληρονομιά. Τα χειρόγραφα που πούλαγε ήταν αντίγραφα, εμπλουτισμένα με  κείμενα που τα ’βγαζε, σαν άλλος Μπόρχες, από το μυαλό του,  απ’ τη φαντασία του. Αντίθετα οι εντιμότατοι επιστήμονες που πλησίασε στην Ευρώπη ήταν όλοι τους κλέφτες, εκμεταλλευτές, κερδοσκόποι, πλαστογράφοι. Ο πολύς  Τίσσεντορφ  πήγε κι  έκλεψε το υποτιθέμενο αρχαιότερο χειρόγραφο της Βίβλου από τη μονή του Σινά και το μοσχοπούλησε στον Τσάρο. Ο καθηγητής  Ντίντορφ  αγόραρε το χειρόγραφο του Ουράνιου απ’ το Σιμωνίδη 1000 τάλιρα και το πούλησε στο βασιλιά της Πρωσίας 5000 τάλιρα  και πάει λέγοντας…
Η κακοπιστία του Κυρίου  Ρύντιγκερ  Σάπερ  αποδεικνύεται κυρίως  από τα παραμύθια που εφευρίσκει για να συμπληρώσει τα κενά πληροφοριών της ζωής του Σιμωνίδη. Απ’ το ότι βγάζει το Σιμωνίδη ομοφυλόφιλο  από την αρχή του βιβλίου του. Ξέρει ο πονηρός Γερμανός πως όσο και να αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια  η ανοχή απέναντι στην ομοφυλοφιλία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, για τους πολλούς παραμένει κουσούρι  και  λαδιά.  Τον πήδαγε , λέει το Σιμωνίδη, από  μικρό παιδάκι  ο θείος του Βενέδικτος,  με την ανοχή των αδερφιών του  και του πατέρα του, που τον ανέθεσε μάλιστα στον γεροπαιδόφιλο για να τον μορφώσει. Κι αυτός τον πήγε (γαμιώντας) στην Αθήνα και στο  Άγιον Όρος, που ο Κύριος Ρύντιγκερ Σάπερ το παρουσιάζει, άλλο κόλλημα κι αυτό, ως άντρο της παιδοφιλίας και της ομοφυλοφιλίας. Αλλά  η βιβλιογραφία  μας δείχνει πως αυτός ο θείος Βενέδικτος είναι ανύπαρκτος. Είναι πρόσωπο φανταστικό, που το εφεύρε ο ίδιος ο Σιμωνίδης για να στηρίξει, με τη μαρτυρία του, κάποια κείμενά του. Άρα η ομοφυλοφιλία του Σιμωνίδη είναι κακόβουλη σάλτσα του  Ρύντιγκερ Σάπερ. Για να παρουσιάσει και ως διεστραμμένο αυτό τον Έλληνα, τον μεγαλύτερο  πλαστογράφο των αιώνων .
Και τόσες είναι  οι  κακόβουλες δηλώσεις του Κυρίου αυτού, που θ’ άξιζε τον κόπο να γράψει κανείς ένα… αντι-μυθιστόρημα για να καταρρίψει τις χυδαιότητες και τις διαστροφές του βιβλίου του. Και να το εκδώσει και στη Γερμανία, που δεν κατοικείται μόνο από χυδαίους και φτηνούς συκοφάντες.
Νοέμβριος 2012