Μια ζούρλα κρατιδίων έχει αρχίσει να κατατρώει την φτωχολογιά... Η περίπτωση Σκωτίας, Καταλονίας και Βελγίου..

Το ότι τα τρία αυτά Βασίλεια ευρίσκονται εμπρός στην πραγματικότητα μιας ιδιόμορφης ίσως διάσπασης, ασφαλώς και δεν μπορεί να είναι τυχαίο....

Όσο και αν προσπαθούν, στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου, να μας πείσουν ότι είναι μια καρικατούρα Βασιλικού θεσμού.... κάτι γραφικό λένε για τους τουρίστες... η πραγματικότητα είναι ότι οι θεσμοί δεν μπορεί να μην είναι θεσμοί... Στις τρις αυτές χώρες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ... Λόγοι ιστορικοί, λόγοι ρύθμισης ταξικών συγκρούσεων. εθνικών ομάδων ή φεουδαρχικών καταλοίπων, ιδιαίτερα στην Ισπανία επιβάλλουν την ύπαρξη του θεσμού αυτού.

Το δημοψήφισμα που θα πραγματωθεί στην Σκωτία δείχνει την σπαρακτική κραυγή μιας Ευρώπης έτοιμη να κανιβαλιστεί. Η πραγματικότητα στα μάτια μου είναι μια τεράστια μάζα αιθαλομίχλης που την παρομοιάζω σαν την ευημερία την υλική που με αργούς ρυθμούς αποσύρεται πάνω από την Ήπειρο αφήνοντας να φανεί από ψηλά όλη η πραγματικότητα που την έχουν χαράξει αιώνες τώρα....

Τώρα είναι που οι εκκλησίες επιστρέφουν στα βασικά ερωτήματα ύπαρξής τους... Πχ... τι είναι Αγγλικανισμός και γιατί φυλλορροεί κατά χιλιάδες και γιατί επιστρέφει ο καθολικισμός και οι Ανατολικές Ομολογίες πίστης.... Γιατί οι άνθρωποι πιάνονται από ομάδες σαν την Μπάρτσα... Είμαι Σκώτος με γκιλτ και τρώω έντερα πίνω ουίσκι και είμαι διάβολε και αριστερός και καθολικός... Και τι με νοιάζει σαν οι φιλελεύθεροι που στα εδάφη μου έχουν ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ !!!!! έδρα και που κατσικώθηκαν στην Λόνδρα να μου κάνουν κουμάντο εδώ πάνω...

Και τι με νοιάζει εμένα τον Καταλονό που ένα έθνος "τεμπέληδων" κατά τους φιλελεύθερους σαν τους Ισπανούς μου έχουν κατσικωθεί... Και κατά τον αριστερό Καταλονό εγώ θέλω μια πατρίδα που δεν θα έχει την δεξιά οπισθοδρομική Ισπανία στα πόδια της... Και τι κακό είναι εγώ ο Φλαμανδός να ταίζω τον άλλο ... (δεν θυμάμαι την πλούσια και την πτωχή μειονότητα του Βελγίου)

ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΖΟΥΡΛΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΚΕΨΗ.... Ένα αμόκ διασπάσεων τείνει να εκδηλωθεί με απρόβλεπτες συνέπειες....

Κάθε άνθρωπος που σέβεται τις απόψεις και ζητά εναγώνια ένα καλύτερο κόσμο πρέπει να έχει ήδη ρωτήσει τον εαυτό του.... ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ;

Το ερώτημα είναι αδυσώπητο. Κατ' αρχήν στην συνείδησή μου έχει μια και μόνη οπτική.... ΤΙ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΠΤΩΧΟΥΣ στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να γίνουν αυτοί οι κυρίαρχοι και να εξαφανίσουν την πίκρα της κρίσης και της εξαθλίωσης από το πρόσωπο της Ευρώπης...

Υπό αυτή την έννοια κάθε μικρή ή μεσαία εθνότητα που θέλει να φύγει από ένα σύνολο όπου ζουν πολλές εθνικές ομάδες έστω σχετικά καλά είναι μια απατηλή ΦΕΝΑΚΗ..... Αυτό που σύντομα θα γίνει είναι ότι σύντομα θα μεταβληθούν σε κρατίδια κουτσουλιές υποτελείς στους ντόπιους και διεθνείς αφέντες... Υπό τούτη την έννοια ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΩΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΚΡΑΤΩΝ ΣΕ ΓΚΡΟΥΠΕΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ μικρο σημαίες....

Αν ωστόσο η διάσπαση συντελεστεί με ειρηνικά ή βίαια μέσα, πράγμα που δεν εύχομαι, κανείς πλέον δεν μπορεί να κάνει τίποτα.... Αφού επέλεξαν τον δρόμο του φτωχού και μόνου καθαρού καου μπου ας το "λουστούν" και οι αγώνες των πτωχών θα πάνε κανένα αιώνα πίσω για να φύγουν τα μυρμήγκια της νίκης και της εθνικής έπαρσης...αλλά τι είναι ένας αιώνας.... ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ...

Άρα, το ματαλέω εύχομαι η ψήφος στην συμπαθέστατη αριστερή Σκωτία να μην ψηφίσει ναι στην αποχώρηση ελκόμενη από τα δικαιολογημένα εθνικά τους δίκαια και τον σνομπισμό των Άγγλων.... Να βρουν τρόπο να μειωθεί το χάσμα που έθεσε το δημοψήφισμα και να αγωνιστούν μαζί Άγγλοι, Σκώτοι, Ουαλοί για μια πατρίδα χωρίς αφέντες..... Για αυτόν τον δρόμο και αυτή την προοπτική... ΝΑΙ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ.... και όχι για δίκαια υπαρκτά μεν αλλά ΑΙΩΝΩΝ πριν....