O ΣΦΙΓΚΤΗΡ ΜΟΥ ΠΑΡΑΓΩΝ ΑΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΠΑΧΤΣΕ...

Εκεί πάνω στα υψίπεδα, της αιώνιας γνώσης

οι αφέντες, οι αυθ...έντες, οι πολυγνώστες σκλάβοι,

αποφαίνονται νυχθημερόν, για την αδυναμία των πολλών.

Γυμνοσάλιαγκες, εν τη ψυχή, πανώρια κάλλη κι αν έχουν, της γλώσσας

πλανευτές, του καβαλήματος του Άλλου τεχνίτες....

Όλοι αυτοί, οι τσίφτες, μόρτες, πλαγιοκόφτες  την πορδή μου οσφραίνεστε...

Εγγεγραμμένοι στα μαύρα κατάστιχα του σφιγκτήρος μου, απολαμβάνετε την

ραγδαία παρατεταμένη, με το συμπάθιο, πορδήν μου και την ευχαριστιέστε.

Γιατί, άτεγκτοι σαν είστε και κατά συρροήν μορφωμένοι, και ευρισκόμενοι στα

προαναφερθέντα υψίπεδα μωραίνεστε.

Ανακαλύπτετε δήθεν γνώση και αναθεωρώντας καθημερινά ή ευρισκόμενοι στην

αιώνια εφηβεία σας βρωμίζεται όποιον σταθεί δίπλα σας...

Έτσι που η πορδή μου, μέλι και άγρια λεβάντα του αγρού μοιάζει, ενώ τα

αρώματα σας ομοιάζουν με θανατικά υγρά....